Geen ervoor, geen erna.
No after, no before.
Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 1 september, 2025 (English below)
Dierbare Sangha,
Thich Nhat Hanh schrijft in het boek "How to focus" een parabel over hoe koekjes het ervaren als ze vanuit deeg enkele koekjes worden.
Het stelt ons de vraag ben ik een individu, een afgescheiden eenling, of ben ik onderdeel van 'mensheid', of misschien onderdeel van de cosmos.
Deze reflectie kleurt ook hoe we de ander zien.
Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Het huidig moment staat niet op zich, het verleden is niet weg en de toekomst ligt besloten in onze aanwezigheid. Als je die drie in je denken uit elkaar trekt en van elkaar scheidt doe je iets onmogelijks.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, in ruimte en tijd, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.
We zijn ieder moment nieuw en anders, die persoon in de foto bestaat niet meer, en tegelijk weldegelijk. Jij en die persoon zijn niet dezelfde maar ook geen twee verschillende. Het is onze mind die de scheiding maakt. Als we naar onszelf kijken en naar als we naar de ander kijken.
Een andere parabel is "golf" en "water" het is geen twijfel of de golf water is. Als de golf verschijnt is het water, als de golf aanwezig is is het water, als de golf afneemt en als de golf niet zichtbaar is.
Er is geen ervoor of erna, het is water, daar heeft tijd niets mee te maken.
De vraag die deze parabel aan je stelt. Hoe zie je jou leven, jouw aanwezigheid. Als deze je in deze vorm verschijnt, je aanwezigheid in je huidige vorm, als die vorm afneemt of als die vorm niet meer zichtbaar is.
Er is geen ervoor of erna, jij bent jij, je bent uniek en zonder begin of eind.
Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.
Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is.
Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.
Warme groeten
Hans
Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.
Het boek door Thich Nhat Hanh is: How to focus.
Origineel in ENG: How to focus
Deze reflectie kleurt ook hoe we de ander zien.
Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Het huidig moment staat niet op zich, het verleden is niet weg en de toekomst ligt besloten in onze aanwezigheid. Als je die drie in je denken uit elkaar trekt en van elkaar scheidt doe je iets onmogelijks.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, in ruimte en tijd, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.
We zijn ieder moment nieuw en anders, die persoon in de foto bestaat niet meer, en tegelijk weldegelijk. Jij en die persoon zijn niet dezelfde maar ook geen twee verschillende. Het is onze mind die de scheiding maakt. Als we naar onszelf kijken en naar als we naar de ander kijken.
Een andere parabel is "golf" en "water" het is geen twijfel of de golf water is. Als de golf verschijnt is het water, als de golf aanwezig is is het water, als de golf afneemt en als de golf niet zichtbaar is.
Er is geen ervoor of erna, het is water, daar heeft tijd niets mee te maken.
De vraag die deze parabel aan je stelt. Hoe zie je jou leven, jouw aanwezigheid. Als deze je in deze vorm verschijnt, je aanwezigheid in je huidige vorm, als die vorm afneemt of als die vorm niet meer zichtbaar is.
Er is geen ervoor of erna, jij bent jij, je bent uniek en zonder begin of eind.
Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.
Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is.
Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.
Warme groeten
Hans
Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.
Het boek door Thich Nhat Hanh is: How to focus.
Origineel in ENG: How to focus
No after, no before.
Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
Dear Sangha,
Thich Nhat Hanh writes in his book "How to focus" a simile of the transformation of cookies from dough to a cookie.
A copy from the book is above.
It poses us the question: am I an individual, a separate unit, or am I part of 'humanity', or maybe part of the cosmos.
How am I present in this world and how is the world present in me.
The present moment does not exist on its own, the past is not gone and the future is embedded in our presence. When you try to separate or isolate those three, you are doing something impossible.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries (in time and space) are an illusion, there is nothing too cling to and there is nothing to cling with.
We are new and different in every moment. The person in the photo no longer exist, and when you look deeply, that person in the photo is still there. You and that person are not one and the same, but also not two different persons. It is our mind that makes the separation. When we look at ourselves and when we look at others.
Another simile is 'Wave' and 'water', there is no doubt that the wave is water, when it arises, when it is present, when it is diminishing and when it is no longer visible.
There is no before or no after, it is water, time has nothing to do with it.
The question to us by the simile is: How do you see your life, your presence. When you are becoming this form, when you are in this form, when this form is diminishing, or when this form is no longer visible.
There is no before, or no after, you are you, you are unique with no beginning or end.
Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.
Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.
This Monday evening we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion.
Warm regards
Hans
When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.
A wonderful book by Thch Nhat Hanh is: How to focus
Thich Nhat Hanh writes in his book "How to focus" a simile of the transformation of cookies from dough to a cookie.
A copy from the book is above.
It poses us the question: am I an individual, a separate unit, or am I part of 'humanity', or maybe part of the cosmos.
How am I present in this world and how is the world present in me.
The present moment does not exist on its own, the past is not gone and the future is embedded in our presence. When you try to separate or isolate those three, you are doing something impossible.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries (in time and space) are an illusion, there is nothing too cling to and there is nothing to cling with.
We are new and different in every moment. The person in the photo no longer exist, and when you look deeply, that person in the photo is still there. You and that person are not one and the same, but also not two different persons. It is our mind that makes the separation. When we look at ourselves and when we look at others.
Another simile is 'Wave' and 'water', there is no doubt that the wave is water, when it arises, when it is present, when it is diminishing and when it is no longer visible.
There is no before or no after, it is water, time has nothing to do with it.
The question to us by the simile is: How do you see your life, your presence. When you are becoming this form, when you are in this form, when this form is diminishing, or when this form is no longer visible.
There is no before, or no after, you are you, you are unique with no beginning or end.
Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.
Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.
This Monday evening we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion.
Warm regards
Hans
When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.
A wonderful book by Thch Nhat Hanh is: How to focus
