Saturday, August 16, 2025

Alles heeft ons hier gebracht ++ Everything brought us here.

Alles heeft ons hier gebracht

Everything brought us here.  



Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 18 augustus, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,


Gisterenavond vond ik een foto van een dierbare vriendin die lang geleden is overleden. Bijna 20 jaar terug.
Een warme herinnering kwam op:
Het was een gewone namiddag in haar appartement. De zon stond laag en ze had thee gezet. Het licht viel op haar piano en ik vroeg achteloos: "Speel je nog wel eens?" Zonder iets te zeggen ging ze zitten en toverde een dromerige, melodieuse reeks van accoorden. Het unieke van het moment was direct voelbaar. Ik had haar nog nooit horen spelen. Toen ze stopte en de klep dicht deed, vroeg ik wat ze gespeeld had. "O, niks, gewoon improvisatie"

In die improvisatie kwamen veel dingen samen, haar jaren en uren lange oefening. De klank en stemming van deze piano, het licht de acoustiek van de ruimte. De relaxte lazy sfeer van die middag en haar overgave aan het moment. Ik heb haar niet gevraagd waar ze aan dacht toen ze speelde, waarschijnlijk aan niets konkreets.

Alles wat verschijnt hangt af van aanleiding en condities. Het huidige moment is gemaakt van alle aanleidingen en condities van het verleden. Onze voorouders, de vorming van de aarde, de seizoenen, planten en dieren. Ook de toekomst is gemaakt van aanleidingen en condities.
Deze zomer wees Cuong Lu ons op een spraakverwarring. Als we zeggen dat de toekomst komt, (of er nog niet is) dan is dat niet als een persoon die op bezoek komt. Die persoon bestaat al, is onderweg, maar is nog niet bij onze voordeur.
De toekomst is anders dan dat, de toekomst bestaat nog niet en zal gevormd worden door onze gedachten, handelingen en alle (externe) omstandigheden. De toekomst zal nog ontstaan.

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Het huidig moment staat niet op zich, het verleden is niet weg en de toekomst ligt besloten in onze aanwezigheid. Als je die drie in je denken uit elkaar trekt en van elkaar scheidt doe je iets onmogelijks.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, in ruimte en tijd, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.
We zijn ieder moment nieuw en anders, die twee mensen in dat appartement 20 jaar geleden bestaan allebei niet meer.

Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van vasthouden, van innerlijke strijd opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans


Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Een prachtige poetische tekst is in het boek van Thich Nhat Hanh: "Inside the now, meditations on time"


Everything brought us here.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 
Dear Sangha,
yesterday evening I found a photo of a dear friend who died long time ago. Almost 20 years.
A warm memory entered my mind:
It was a normal late afternoon in the apartment. The sun was low and she had made tea. The light fell on het piano and I asked in an impulse: " Do you get to play lately?" Without words, she sat down and filled the room with a dreamy, melodic flow of chords. The uniqueness of that moment could be sensed immediately. I never heard her play before. When she stopped and closed the lid, I asked her what she just played. "Oh, nothing, just improvisation"

In that improvisation many things came together, the years and hours of practice. The sound and the tuning of the piano, the acoustics of the room, the relaxed and lazy atmosphere of that afternoon. And her surrender to the moment. I never asked her what was in her mind when she played, but most probably nothing specific.

Everything that manifests depends on causes and conditions. The present moment is made out of all causes and conditions of the past. Our ancestors, the formation of the earth, the seasons, the plants and animals. Also the future is made of causes and conditions.
This summer Cuong Lu made us aware of a misconception caused by our language. When we say that the future is coming, it is not like a person that will come to visit us. The person already exists, but has not yet reached our front door.
The future is completely different, the future does not exist at all. It will be formed by our thoughts, our actions and all other (external) circumstances. The future will be formed. 

How am I present in this world and how is the world present in me.
The present moment does not exist on its own, the past is not gone and the future is embedded in our presence. When you try to separate or isolate those three, you are doing something impossible.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries (in time and space) are an illusion, there is nothing too cling to and there is nothing to cling with.
We are new and different in every moment. Those two persons in that apartment 20 years ago do no longer exist.

Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping of clinging, of inner struggle opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend , full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans


When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.

A beautiful poetic text is in the book by  Thich Nhat Hanh: "Inside the now, meditations on time"



Saturday, August 9, 2025

Niets om vast te houden ++ Nothing to cling to.

 Niets om vast te houden

Nothing to cling to. 




Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 11 augustus, 2025   (English below)
 
Dierbare Sangha,


Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Vorige week lazen we in de Satipatthana-sutra het advies hoe te oefenen, met open oordeelloze aandacht en inzicht:
[ ..] vrij van hunkering en ongenoegen ten aanzien van de wereld.

Hunkering en afwijzing worden sterk gevoed door een afscheiding, tussen nu en straks, daar en hier, wij en zij. Het is gebaseerd op grenzen die we ons zelf stellen, beelden die we creeren.

Wat is de wereld? We hebben wensplaatjes en vergelijken die met onze  interpretatie van de realiteit, zoals we die waarnemen met onze zintuigen.

In Boeddhistische stromingen wordt veel aandacht gegeven aan het bewaken van onze "zintuig-deuren". Het helder waarnemen van de stroom die ons bewustzijn binnenkomt. 

De schrijver en filosoof Eva Meijer schreef (in 2023) in haar column in de nrc:
Door de poreuse mens stroomt de wereld
In influx & efflux schrijft filosoof Jane Bennett over [...] menselijk actorschap in een wereld waarin niet-mensen ook kracht uitoefenen. Mensen zijn poreus, schrijft ze, de wereld stroomt in en uit ons. Ontmoetingen met anderen veranderen hoe en wie we zijn, en vice versa. Bennett neemt de gedichten van Walt Whitman als beginpunt voor een zelf dat geen prioriteit wil worden maar juist heterogener. Zoals in het gedicht ‘Song of Myself’, waarin de ik een ‘zeezelf’ is dat ademt in golven en golf voor golf van vorm verandert. Er is nog steeds een zelf, dat de gebeurtenissen verbindt, maar er niet los van is.

Het in-en-uitwaaierende zelf doet recht aan het deel-van-het-geheel zijn dat ons kenmerkt en onze beweeglijkheid. Maar mensen zijn ook overaanwezig en dat vraagt om een beweging naar afwezigheid. In de westerse filosofie ligt de nadruk over het algemeen op het zijn, spreken, weten, maar in het taoïsme wordt de nadruk gevestigd op het niet-zijn, niet-spreken, niet-weten, en de verhouding tussen wat er is en niet is. Net als bij Bennett is daarin het lichaam belangrijk. Leren wat te doen door niet te doen is ook een praktijk, je oefent door te mediteren. Handelen door niet te handelen in overeenstemming met wat er is, is een goede oefening voor onze soort.


De grenzen ( afscheidingen) maken we zelf, inclusief de definitie van wat tot mijn "IK" hoort en wat niet. Het ademen van de wereld is verplaatsen en hergebruiken.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.

Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van innerlijke strijd opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.

Thuis komen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans





Nothing to cling to.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 
Dear Sangha,

How am I present in this world and how is the world present in me.
The past weeks we have meditated and share on how to deal with our surrounding and with our emotions and thoughts.

We read in the Satipatthana-sutra about how to practice, with open non-judgemental awareness and insight:
[ .. ] detached from craving and discontent.

Craving and rejection are strongly fueled by separation: Now and Later, There and Here, Us and Them. It is based on the borders that we create for ourselves, the images that we create.

What is the world? In Buddhist schools there is much attention to guarding our "Sense-doors". The clear and unbiased registration of what comes into our consciousness.

In her column in nrc-newspaper, the Writer-Philosopher Eva Meijer wrote in 2023:
The world flows through the porous humans. (in Dutch)
She refers to Philosopher Jane Bennet who wrote the book "Influx & Efflux".
Humans are Porous, the world flows in and out. Every encounter with the world changes us and changes the world. The separated self dissolves into a "Sea-self" that is constantly moving, flowing, breathing and changing.

Boundaries are created by us, including the definition of what belongs to the "Self" and what does not. The breathing of the world is re-locating and re-use.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries are an illusion, there is nothing too cling to, and nothing to cling with.

Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping of inner struggle opens your heart and gives space for connectedness.

Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend , full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans


Saturday, August 2, 2025

Detached from craving and discontent ++ Vrij van hunkering en ongenoegen.

Detached from craving and discontent,

Vrij van hunkering en ongenoegen.  



Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 4 augustus, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,


Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
De afgelopen weken hebben we gemediteerd en gedeeld over hoe om te gaan met onze omgeving en met onze emoties en gedachten.

In de satipatthana-sutra is er een advies hoe te oefenen, met open oordeelloze aandacht en inzicht:
[ ..] vrij van hunkering en ongenoegen ten aanzien van de wereld.

Deze zinsnede lijkt in eerste instantie verwarrend, voor je het weet is er een innerlijk gevecht en oordeel om verlangen en ongenoegen uit te bannen.
Begeleiding en uitleg van een leraar hielp mij om te zien dat het gaat om vrij te zij, niet gebonden of gevangen. Om de realiteit te zien en met inzicht en compassie de realiteit aan te gaan.
Het Engelse woord "detached" maakt ook veel duidelijk, je zou het kunnen vertalen als "losgemaakt, of onthecht". Daarmee heoft de hunkering of het ongenoegen niet weg, maar we zitten er niet aan vast.

De Satipathana leert ons ook om helder de realiteit waar te nemen en te onderzoeken wat en hoe de realiteit in ons aanwezig is. In ons lichaam, ons gevoel, hoe onze geest (mind) er mee omgaat, en waar onze geest zich op richt.

Stoppen van innerlijke strijd opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.

Thuis komen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans


De indeling van de avond is:
19:15: voorbereiden van de ruimte
19.30: aankomen, thee en ontmoeting
20h00  Inleiding thema, geleide meditatie, loopmeditatie,
stille meditatie. 
ca 21h00.  dharma-sharing
ca 21h30  afsluiting en opruimen
Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil

Detached from craving and discontent.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

How am I present in this world and how is the world present in me.
The past weeks we have meditated and share on how to deal with our surrounding and with our emotions and thoughts.

The Satipatthana-sutra gives advice on how to practice, with open non-judgemental awareness and insight:
[ .. ] detached from craving and discontent.
I experience this instruction as liberating, the discontent and craving do not have to go away. No fighting or inner struggle to suppress or remove them.
The invitation is to be free of them, "not-caught" by them. 

The Satipatthana teaches also to have a clear awareness of reality. To see reality as it is, and how reality is present in us. In our body, our feelings, how our mind handles it, and on what our mind is directed.

Stopping of inner struggle opens your heart and gives space for connectedness.

Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.

I wish us a wonderful weekend , full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans