Gebonden of vrij
Bound or FreeMeditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 2 december, 2024 (English below)
Dierbare Sangha,
Klopt ons beeld van geluk?
Hebben we een realistisch beeld van wat we begeren?
De metafoor die vaak gebruikt wordt is van de vis en het aas. De vis ziet het aas maar ziet niet dat er een haak in zit. Als de vis toehapt, zit de vis vast, is de vis gevangen.
De vraag die opkomt is: is de vis onvrij door de haak of door de hunkering naar het aas?
Door onwetendheid ziet de vis de haak niet, door inzicht wordt het aas onaantrekkelijk.
Vorige week hebben we onderzocht hoe onze percepties onze waarheid creëren.
Een belangrijke factor daarin is onze onwetendheid over ons beeld van ons IK, of anders gezegd klopt ons beeld van wie of wat we zijn met de realiteit.
Uit de eeuwen van Boeddhistische onderzoek komt het inzicht dat er 5 aspecten zijn waar we onze IK uit construeren: Vorm (materie), Bewustzijn, Percepties, Gevoel (prettig, neutraal, onprettig), Gedachten en emoties.
Ieder van deze vijf kun je gebruiken voor een identificatie met IK. Ik ben dit lichaam, Ik ben dit bewustzijn, ik ben deze gedachten, etc
Echter als je beter kijkt, zoals we dat al vaker hebben gedaan, blijkt dat er geen scherpe grens aan te geven is waar dit IK begint of ophoudt. Zoals met het drinken van water of eten van een appel, wanneer houdt de appel op appel te zijn, of wanneer wordt het water deel van 'mijn' IK. Zo gaat het ook met onze gedachten en opvattingen.
Andersom werkt het ook, ik zit nu aan de keukentafel, maar tegelijk ben ik elders aanwezig als vader, opa, collega, docent en vriend. Mijn aanwezigheid houdt niet op bij mijn huid, of dit moment.
De 5 aspecten zijn daarmee tijdelijke samenstellingen, (Skandha's in het sanskrit) die bovendien niet op zichzelf kunnen bestaan. Ons bestaan is daardoor verweven met al het andere en zijn wederzijds afhankelijk, we interzijn met het universum. Alle skandha's zijn leeg van een afgescheiden zelf.
Terug naar het aas,
ieder van deze vijf skandha's kunnen vormen van aas zijn.
Ze kunnen bronnen zijn van hunkering en gehechtheid. We worden boos als onze mening niet wordt gehoord, zijn verdrietig om ons uiterlijk, verlangen hevig naar lekker eten of geborgenheid.
Terwijl je veel groter en rijker bent dan je zelfbeeld. Zelfs de narcist doet zichzelf tekort. We scheiden onszelf af en zonderen onszelf af in dit lichaam of deze gedachten.
In werkelijkheid ben je grenzeloos en tijdloos.
Zodra je hapt in het aas van 'mijn lichaam' zit je vast aan de haak van gehechtheid.
Maandag 2 december, 2024 (English below)
Dierbare Sangha,
Klopt ons beeld van geluk?
Hebben we een realistisch beeld van wat we begeren?
De metafoor die vaak gebruikt wordt is van de vis en het aas. De vis ziet het aas maar ziet niet dat er een haak in zit. Als de vis toehapt, zit de vis vast, is de vis gevangen.
De vraag die opkomt is: is de vis onvrij door de haak of door de hunkering naar het aas?
Door onwetendheid ziet de vis de haak niet, door inzicht wordt het aas onaantrekkelijk.
Vorige week hebben we onderzocht hoe onze percepties onze waarheid creëren.
Een belangrijke factor daarin is onze onwetendheid over ons beeld van ons IK, of anders gezegd klopt ons beeld van wie of wat we zijn met de realiteit.
Uit de eeuwen van Boeddhistische onderzoek komt het inzicht dat er 5 aspecten zijn waar we onze IK uit construeren: Vorm (materie), Bewustzijn, Percepties, Gevoel (prettig, neutraal, onprettig), Gedachten en emoties.
Ieder van deze vijf kun je gebruiken voor een identificatie met IK. Ik ben dit lichaam, Ik ben dit bewustzijn, ik ben deze gedachten, etc
Echter als je beter kijkt, zoals we dat al vaker hebben gedaan, blijkt dat er geen scherpe grens aan te geven is waar dit IK begint of ophoudt. Zoals met het drinken van water of eten van een appel, wanneer houdt de appel op appel te zijn, of wanneer wordt het water deel van 'mijn' IK. Zo gaat het ook met onze gedachten en opvattingen.
Andersom werkt het ook, ik zit nu aan de keukentafel, maar tegelijk ben ik elders aanwezig als vader, opa, collega, docent en vriend. Mijn aanwezigheid houdt niet op bij mijn huid, of dit moment.
De 5 aspecten zijn daarmee tijdelijke samenstellingen, (Skandha's in het sanskrit) die bovendien niet op zichzelf kunnen bestaan. Ons bestaan is daardoor verweven met al het andere en zijn wederzijds afhankelijk, we interzijn met het universum. Alle skandha's zijn leeg van een afgescheiden zelf.
Terug naar het aas,
ieder van deze vijf skandha's kunnen vormen van aas zijn.
Ze kunnen bronnen zijn van hunkering en gehechtheid. We worden boos als onze mening niet wordt gehoord, zijn verdrietig om ons uiterlijk, verlangen hevig naar lekker eten of geborgenheid.
Terwijl je veel groter en rijker bent dan je zelfbeeld. Zelfs de narcist doet zichzelf tekort. We scheiden onszelf af en zonderen onszelf af in dit lichaam of deze gedachten.
In werkelijkheid ben je grenzeloos en tijdloos.
Zodra je hapt in het aas van 'mijn lichaam' zit je vast aan de haak van gehechtheid.
Hoe wordt je vrij?
Wat mij helpt als eerste stap, is om te stoppen met rennen en jagen, de tijd nemen om dieper te kijken. De tijd nemen om te herkennen wat er werkelijk is, om te herkennen dat je najaagt, dat er een haak in het aas zit. En dat het beeld van afgescheiden zelf (of IK) niet klopt.
Zodra je kunt zien dat je aanwezigheid veel groter is dan 'dit' lichaam en 'deze' mind, verandert 'eten en gebruiken' in 'voeden en verzorgen'.
Als de kracht van het verlangen nog te sterk is, kun je jezelf en je omgeving beschermen, door bv te leven met de vijf aandachts-oefeningen en je met aandacht te voeden met de vier vormen van voedsel. (We gaan daar een andere keer verder op in)
Voor nu is de oefening, de uitnodiging, om onszelf niet afgescheiden en beperkt te zien, niet in gebondenheid van de afgescheiden IK te leven. Maar vrij te zijn in de verbinding met alles wat er is, was en zal zijn.
Daarmee oefenen we niet voor ons zelf (niet voor ons afgescheiden IK) maar is onze beoefening een voeding en bescherming voor de ander, voor alles in ons en om ons.
Het inzicht van de Dharma is dat we verbonden zijn, dat we vergankelijk zijn en verweven, afscheiding bestaat niet.
Dit inzicht leidt direct tot compassie, voor jezelf en voor de ander.
Ik wens ons een prachtig weekend vol ontdekking, verbinding en compassie.
Warme groeten
Hans
Als je meer wil lezen over percepties en leegte,
is er het boek van Thich Nhat Hanh: Het hart van Boeddha's leer Hst 23: de 5 skandha's (samenstellingen) Lichaam, bewustzijn, percepties, gevoel, gedachten.
De Hart-soetra leert ons dat de 5 samenstellingen leeg zijn.
Ook de Sutra over de "4 vestigingen van mindfulness" beschrijft hoe de 5 skandha's een gevangenis worden als we ze toe-eigenen als 'IK' of 'mijn'.
Het beoefenen van non-discriminatie en 'geen-IK' is in het hart van de training die we ontvangen van Thay Coung Lu.
Bound or Free
Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
Dear Sangha,
What is our image of happiness?
Do we have realistic image of what we desire?
The metaphor that is often used, is of the fish and the bait. The fish sees the bait, but does not see the hook. When the fish bites, it is hooked, it is caught.
The question rises: Is the fish unfree because of the hook or because of the craving for the bait.
The ignorance makes the fish blind for the hook, Insight makes the bait unattractive.
Last week we have studied how our perceptions create our truths.
An important factor in this our ignorance about our image of 'SELF'. Or differently put: is our image of who and what we are in accordance with reality?
In the centuries of Buddhist research and practice the insight is handed to us that there are 5 aspects from which we create our image of 'SELF'; which are: Form (mater), Consciousness, Perceptions, Feelings (unpleasant, neutral, pleasant), Thoughts and emotions.
Each of those five can be used for an identification with 'ME' or 'SELF'. I am this body, I am this consciousness, I am these thoughts etc.
When you look closer however, like we did before, it turns-out that there is no sharp border where this 'SELF' or 'ME' begins or ends. Like with drinking of water or eating of an apple, when does the apple stops being an apple, or when does the water become part of this 'SELF'. The same holds for our thoughts and opinions.
It also works the other way around: I am writing this at the kitchen table, but at the same time I am present elsewhere as a father, a friend, a colleague and a teacher. My presence does not stop at my skin or this moment.
The 5 aspects are temporary assemblies, aggregates (skandha's in sanskrit), that cannot exist in separation. With that our existence is interwoven and interdependent with everything else. We inter-are with the cosmos. All skandha's are empty of a separate self.
Back to the bait,
each of those 5 skandha's can be forms of bait. They can be objects of our craving and attachment. We get angry when our opinion is not heard, we are sad about our appearance, we desire nice food or shelter.
And that while in reality you are much bigger and richer than your self image. Even the narcists is not aware of this richness. We separate ourselves and isolate ourselves in this body or this mind.
In reality you are limitless and timeless.
As soon as you bite the bait of 'my body' you are hooked in the isolation of attachment.
So how do we become free?
What helps me as a first step is to stop with running and chasing, taking the time to look deeper. Taking the time to recognize what is really there, to recognize that I am chasing, that there is a hook in the bait.
And that the image of a separated SELF is not correct.
As soon as you can see that your presence is much bigger than this body, or this mind, the 'eating and using' changes into 'nourishing and caring'
When the force of our desire is still to strong, we can protect ourselves by living according to the 5 mindfulness trainings and mindfully nourish ourselves with the four nutriments. (we will have a look at those in a later moment)
For now the practice, the invitation is to see ourselves, not as separated and limited, not to live in the bondage of a separated SELF. But to be free in the connectedness with everything that is, was and will be.
With that we do not practice for ourselves ( not for the separated ME), but our practice is a nourishment and protection for the other, for everything in us and around us.
The insight of the Dharma is that we are connected, we are impermanent and we are intertwined, separation is an illusion.
This insight directly leads to compassion, for yourself and the other
Have a wonderful weekend full of discovery and connectedness
Warm greetings
Hans
If you want you read more about perception and emptiness, you can read the book of Thich Nhat Hanh: The heart of Buddha's teaching. Chapter 23: The 5 Skandha's (aggregates) Body, Consciousness, Perceptions, Feeling, Thoughts.
The Heart-Sutra teaches us that the 5 aggregates are empty by nature.
The Sutra on the 4 establishments of mindfulness describes how the 5 aggregates (Skandha's) become a prison when we appropriate them a SELF or a ME.
Practicing non discrimination and non-self is at the core of our training by Thay Cuong Lu .
Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
Dear Sangha,
What is our image of happiness?
Do we have realistic image of what we desire?
The metaphor that is often used, is of the fish and the bait. The fish sees the bait, but does not see the hook. When the fish bites, it is hooked, it is caught.
The question rises: Is the fish unfree because of the hook or because of the craving for the bait.
The ignorance makes the fish blind for the hook, Insight makes the bait unattractive.
Last week we have studied how our perceptions create our truths.
An important factor in this our ignorance about our image of 'SELF'. Or differently put: is our image of who and what we are in accordance with reality?
In the centuries of Buddhist research and practice the insight is handed to us that there are 5 aspects from which we create our image of 'SELF'; which are: Form (mater), Consciousness, Perceptions, Feelings (unpleasant, neutral, pleasant), Thoughts and emotions.
Each of those five can be used for an identification with 'ME' or 'SELF'. I am this body, I am this consciousness, I am these thoughts etc.
When you look closer however, like we did before, it turns-out that there is no sharp border where this 'SELF' or 'ME' begins or ends. Like with drinking of water or eating of an apple, when does the apple stops being an apple, or when does the water become part of this 'SELF'. The same holds for our thoughts and opinions.
It also works the other way around: I am writing this at the kitchen table, but at the same time I am present elsewhere as a father, a friend, a colleague and a teacher. My presence does not stop at my skin or this moment.
The 5 aspects are temporary assemblies, aggregates (skandha's in sanskrit), that cannot exist in separation. With that our existence is interwoven and interdependent with everything else. We inter-are with the cosmos. All skandha's are empty of a separate self.
Back to the bait,
each of those 5 skandha's can be forms of bait. They can be objects of our craving and attachment. We get angry when our opinion is not heard, we are sad about our appearance, we desire nice food or shelter.
And that while in reality you are much bigger and richer than your self image. Even the narcists is not aware of this richness. We separate ourselves and isolate ourselves in this body or this mind.
In reality you are limitless and timeless.
As soon as you bite the bait of 'my body' you are hooked in the isolation of attachment.
So how do we become free?
What helps me as a first step is to stop with running and chasing, taking the time to look deeper. Taking the time to recognize what is really there, to recognize that I am chasing, that there is a hook in the bait.
And that the image of a separated SELF is not correct.
As soon as you can see that your presence is much bigger than this body, or this mind, the 'eating and using' changes into 'nourishing and caring'
When the force of our desire is still to strong, we can protect ourselves by living according to the 5 mindfulness trainings and mindfully nourish ourselves with the four nutriments. (we will have a look at those in a later moment)
For now the practice, the invitation is to see ourselves, not as separated and limited, not to live in the bondage of a separated SELF. But to be free in the connectedness with everything that is, was and will be.
With that we do not practice for ourselves ( not for the separated ME), but our practice is a nourishment and protection for the other, for everything in us and around us.
The insight of the Dharma is that we are connected, we are impermanent and we are intertwined, separation is an illusion.
This insight directly leads to compassion, for yourself and the other
Have a wonderful weekend full of discovery and connectedness
Warm greetings
Hans
If you want you read more about perception and emptiness, you can read the book of Thich Nhat Hanh: The heart of Buddha's teaching. Chapter 23: The 5 Skandha's (aggregates) Body, Consciousness, Perceptions, Feeling, Thoughts.
The Heart-Sutra teaches us that the 5 aggregates are empty by nature.
The Sutra on the 4 establishments of mindfulness describes how the 5 aggregates (Skandha's) become a prison when we appropriate them a SELF or a ME.
Practicing non discrimination and non-self is at the core of our training by Thay Cuong Lu .
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.