Dierbare vrienden,
Vijfennegentig jaar geleden werd Thich Nhat Hanh geboren op 11 Oktober 1926 In Hue, centraal Vietnam.
Een mens als jij en ik, gevormd door de levensomstandigheden van Vietnam in die tijd: boeddhisme dat op zoek ging naar vernieuwing en de Fransen die er macht uitoefenden.
Geboren met talenten, mogelijkheden. Zoals ieder mens.
Hij heeft een boeddhistisch klooster gesticht in Frankrijk dat is uitgegroeid tot een wereldwijde Plum Village beweging.
Dit krijg ik, ik onderzoek het, ik voeg iets toe en ik geef het door. Anderen gaan verder.
Wat hij doorgeeft is de Sangha. Een groep mensen die samen met elkaar oefent en deelt.
Samen met jullie maak ik daar deel van uit. De rijkdom van het verschillend zijn en daarin elkaar ontmoeten, van elkaar leren.
Wat hij doorgeeft is de boeddhistische inzichten in begrijpelijke, eenvoudige taal. Gericht op toepassing in het dagelijks leven.
Hi heeft ervoor gekozen om mindfulness tot een centraal begrip te maken, omdat hij hoopt dat wij westerlingen daardoor in vrede in dit moment kunnen leren leven.
Zijn ervaring met de oorlog in Vietnam door het Westen heeft hij getransformeerd in oefeningen in vrede met jezelf, met de situatie, met de wereld.
Hij heeft geen opvolger aangewezen. De rijke gemeenschap van de Sangha zet de vernieuwing van de traditie voort. De Sangha is de Boeddha. Nieuwe vorm.
Thay leeft in Vietnam en ik leef in Eindhoven. Twee heel verschillende werelden. Ongeveer 10.000 kilometer tussen hem en mij.
Toch is hij dichtbij. Vrijdagochtend luisterde ik naar een podcast van Plum Village, the Way out is in, onderweg naar mijn werk. Omdat het op 11 oktober de ‘continuation day’ van Thay is (zijn geboortedag), hebben ze een aflevering over hem gemaakt.
De verhalen gaven me energie. Ik voelde me geïnspireerd. Ik herkende veel. Zijn leefwijze is zijn boodschap, gift aan ons, die gestalte krijgt in de beoefening en ontwikkeling van de Sangha’s over de hele wereld. Ik voel krachtige verbondenheid met de eenvoud, de discipline, zijn manier van leraar zijn. Ik heb het doorgegeven aan mijn studenten, die dag.
Diep geraakt word ik door het beeld van Thay in zijn bibliotheek. Sangha-leden kwamen hem een exemplaar van een nieuw verschenen boek aanbieden. Hij neemt het aan, zet het op zijn altaar en buigt drie keer naar de aarde. Als eerbetoon aan de personen die voor hem in de traditie staan. Het boek geeft het, met zijn toegevoegde vorm en keuzes door. Zo’n diep doorleefd bewustzijn van doorgeven.
Je ademt in, je voegt en wat aan toe en je ademt uit.
Je gaat zitten. Je ontvangt. Je ervaart. Je geeft het door. In je spreken, je handelen
Wat ik in hem waardeer is dat hij mij uitdaagt om mijn eigen wijze van beoefening te zoeken en te ontwikkelen. Klamp je niet vast aan een overtuiging, een interpretatie. Ben je eigen leraar. Zijn Sangha spreekt in vele vormen.
Regelmatig betrap ik me erop dat ik zeg of denk: ‘maar Thich Nhat Hanh zegt’. Het gaat erom wat ik ermee doe, wat ik ervan leer. Geen na-doen, geen vasthouden, maar door-geven.
Er zijn genoeg situaties en uitdagingen in mijn leven om zijn oefeningen toe te passen. De ‘juiste, afgestemde’ voortzetting.
Er zijn meer inspirerende leraren. Met verschillen van mening. Dat is een mooie oefening: wat past bij mij?
Tijdens onze bijeenkomst beoefenen we de aandacht van dit doorgeven. Je ontvangt iets, je doet er iets mee, je voegt er iets aan toe en je geeft het door.
Ik heb het leven ontvangen van mijn ouders, ik heb ervaring en vorm opgedaan en ik geef het door. Niet op dezelfde wijze. Want de wereld is veranderd. Mijn kinderen leven in een andere wereld. Dat is: toegepast boeddhisme.
Als je de tijd hebt om naar de podcast te luisteren zal er misschien een beeld zijn dat je diep raakt en wat je in beweging brengt. Vermoedelijk iets anders dan bij mij.
Dat met elkaar delen is een oefening in diep kijken en luisteren. Ik luister naar jou, ik ontvang, ik doe er iets mee in mijn handelen. Bewust doorgeven.
Ik wens ons een weekend vol openheid, inzicht en ontspanning.
Liefdevolle groeten,
Joost
NB op 16 oktober organiseren we een Sangha dag .
Vanaf 10h00 tot 17h00 In een landelijke locatie buiten Eindhoven
Via deze link kun je je aanmelding bevestigen.
Door SVP je email adres in te vullen zodat we elkaar kunnen bereiken voor samen reizen of als er bijzonderheden zijn.
Aanmelden
Je bent welkom live en online
De indeling van de avond is: 19.30: aankomen, rusten, thee 20h00 Introductie van het thema Geleide meditatie, stille meditatie, ca 21h00. dharma-sharing ca 21h30 afsluiting Thee en ruimte voor persoonlijk contact
Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt. |
|
Practice appropriate continuation.
Dear friends,
Ninety-five years ago, on October 11th Thich Nhat Hanh was born in Hue, central Vietnam. A human being like you and me, formed by the personal and social life situations at that time: a small Buddhist reform movement and the rulers were men from a distant country: France. He was born with talents, possibilities. Like every human being. One of his actions was founding a monastery in the south of France. Now it is a world-wide movement with eight monasteries around the world. This is what I receive, investigate, I add something to it and I pass it on. The process of continuation by other people. A core element of this passing on is the Sangha. A group of people from different backgrounds who practice and share together. The richness of diversity that forms learning encounters. You and I are part of such a Sangha. Another gift is the translation of Buddhist insights in clear, simple language. Aimed at practicing in daily life. A cloud never dies. No mud, no lotus. The gift of deep listening to western culture and choosing mindfulness as a core practice because he hopes that it can generate peace and insight in suffering and happiness in our world full of stress. The gift that the suffering of the war in Vietnam gave him the energy to be a peace worker instead of anger to the people who started the war. The gift of inviting the community to be his continuation. You and me, instead of designating a successor. The next Buddha is the Sangha. Thay lives in Vietnam, 10.000 kilometres away from me, in Eindhoven. Different worlds. But there is a close connection. On Friday, on my way to work, I listened to a Plum Village podcast “the way out is in”. They made an episode about the monk behind the teacher. As a contribution to his ‘continuation day’ on October, 11th. To me, ‘continuation’ is a brilliant renaming of ‘birthday’. These short stories gave me energy. Recognition. A small awakening. His simple but firm way of life is his message. And he invites us to do the same, in our own way. Throughout the whole world, people like you and me give form to the continuation and renewal in different sangha’s. I felt a strong, warm connection with his simpleness, his discipline, his caring for his students, his way of teaching. I felt the energy during my working day and passed it on in my own way to my students. Something in me was deeply touched by the story about Thay, receiving a copy of a new book by sangha members. He takes it, puts it on the altar and made three deep 'touching the earth bows' to honour all the persons before hem that made it possible for him to publish that book. Standing in a tradition. He added his view and experiences to this long lineage and he passes it on. He is not the only writer. Such a deep, mindfull lived consciousness of continuation. You breath in, you add and change something in the air and you breath out. You sit, you receive, you experience, and you pass it on. In your looking, speaking, actions. He invites me to walk my own path. Don’t cling to believes. Don’t cling to your teacher. Be your own teacher. Sometimes I hear my self-saying things like: ‘but Thich Nhat Hanh says….’ Is that continuation? No imitation, no clinging, but continue and pass on in my own way. I know that there are enough circumstances and challenges in my life to practice his teachings. Appropriate continuation. There are more inspiring teachers. With different interpretations. This is a good practice: what suits me? Every Sangha-evening we mindfully practice this art of continuation. You receive something, you digest it, you add something to it and you pass it on. The world has changed. Different needs. I cannot raise my children like my parents did. The practice of applied of engaged Buddhism. If you have the time and the energy to listen to this podcast there maybe another small story that touches you. To share with another is a practice in deep looking and listening. I listen to you, I receive, I add something to it in my actions. Mindfull continuation. You're invited to join us. Have a wondrous day, with an open heart, insight and understanding and relaxation, Warm greetings, Joost
|
|
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.