Sangha zijn -Sangha practice Theme for sangha-meeting 24 may 20201

 

Sangha zijn - practicing sangha Sangha avond Maandag 24 mei, 2021   (English below) Dear reader, if you want to join our online Sangha-evening, send us an e-mail. We will send you the link. I don’t think the Buddha wanted us to abandon our society, our culture or our roots in order to practice. The practice of Buddhism should help people go back to their families. It should help people re-enter society in order to rediscover and accept the good things that are there in their culture and to rebuild those that are not. Thich Nhat Hanh   Beste vrienden, Maandagavond. Ik sta tevreden op van mijn kussen: een inspirerende ontmoeting met de mensen die samen onze Sangha vormen.   Een Sangha is een rustplaats, een soort herberg. Ik kan er toevlucht vinden, steun vinden als ik ergens mee worstel in mijn leven en even niet sterk genoeg ben. Stoppen, diep kijken, begrijpen, bewustworden.  Ik kijk uit naar onze ontmoetingen. Ik voel de Sangha ook aanwezig als ik op een ander tijdstip op hetzelfde kussen zit.   Een paar dagen later lees ik een tekst van Thich Nhat Hanh over Sangha-zijn. Een prachtige beschrijving van wat Sangha is en een handleiding met tips om aan te werken. Thay zet de beoefening van de Sangha in een groter perspectief. Met twee voor mij prikkelende vragen.   Hij beschrijft onze cultuur als een sterk individualistische cultuur. Met de neiging om je terug te trekken uit de ingewikkelde maatschappij met de complexe problematieken. En zo uit verbinding zijn met die maatschappij, waardoor je niet zo gemakkelijk meer de goede aspecten ervan ziet. Dat herken ik. Ik ben kritisch op wat er gebeurt. Ik beoefen een boeddhistisch pad, deels omdat het christelijke pad waarin ik ben opgevoed niet meer voldeed.   Kan ik nog de goede dingen van onze maatschappij zien? Als ik het goede van mezelf en mijn mede Sangha leden kan zien, kan ik het dan ook in de maatschappij waar ik deel van uitmaak? Ik realiseerde me dat ik veel dingen afwijs van de cultuur waarin ik nu leef. Dat met compassie bewust worden is een eerste stap in verbondenheid met die maatschappij.     Dat is niet de bedoeling, zegt Thay. Het hoort bij de beoefening dat je midden in de maatschappij staat en de goede dingen daarin ontdekt en werkt aan de dingen die anders kunnen.   Met daarbij het prachtige beeld dat als je je wortels doorsnijd je ook niet kunt groeien. Ik ben geworteld in deze maatschappij.   De tweede vraag die ik in zijn artikel las is: oké, dan ben je weer aangesterkt, iets meer inzicht en wat doe je dan? Gebruik je je kracht en inzicht om een bijdrage te leveren aan de maatschappij? Wat voor een invloed heeft de prachtige beoefening op maandagavond op mijn leven de rest van de week? Dit is het Pinksterweekeinde. Het verhaal van een aantal volgelingen die bij elkaar schuilden in een huis. Er gebeurde iets waardoor ze geïnspireerd raakten en de moed hadden de kamer te verlaten en hun visie te delen. Ze zouden op weerstand stuiten, het kan moeilijk zijn, maar ze wilden graag een bijdrage leveren. Er is een overeenkomst tussen Thich Nhat Hanh en zijn Sangha, die het klooster verlieten om de mensen in de oorlog te helpen en dit verhaal van Pinksteren en de apostelen. Tussen onze sangha en de wereld waarin we leven. Graag wil ik met jullie stilstaan bij de de vraag: wat voor een invloed heeft de beoefening in de Sangha op maandagavond op de rest van de week? Als je wilt kun je de tekst van Thay hier lezen ik wens jullie een ontspannen en inspirerend pinkster weekeinde, Joost

Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.

Practice Sangha. I don’t think the Buddha wanted us to abandon our society, our culture or our roots in order to practice. The practice of Buddhism should help people go back to their families. It should help people re-enter society in order to rediscover and accept the good things that are there in their culture and to rebuild those that are not. Thich Nhat Hanh     Dear friends, Monday evening. With a smile on my face, I stand up from my cushion at the end of an inspiring encounter with the wonderful people whom I join in the Sangha.   A Sangha is a place for refuge. The image of an inn. To take refuge, to find support when I feel tired, wrestling with something in my life and feel a little bit wounded, time to withdraw a little bit to recover. Stopping, deep looking, understanding. I look forward to these meetings. On other days, sitting on the cushion I can feel the Sangha present. What a gift.   A few days later I read an article from Thich Nhat Hanh on being a Sangha. A wonderful description of what it is to be a Sangha as a practice and a sort of manual with tips to work on. He places the practice of being Sangha in a wider perspective. With two tantalizing questions.   At first, he describes our culture as culture with a strong emphasis on individuality. The society has so many complex problems, there is a strong tendency to withdraw. To disconnect. One of the consequences of this attitude is that you are more or less disconnect, no deep looking anymore. Maybe you cannot see the good qualities of our society. I can confirm this. I have a very critical attitude to what is happening at this moment. I practice this Buddhists path, because I had more and more problems with the Christian path that I was raised with.   An inquiry popped up. Am I able to still see the good things of my society?  I can see the good and nourishing things of my Sangha members; I can look with compassion to my own path of falling and standing up(?). Can I also look deeply and compassionate to the society of which I am part of?   Thay says: look deeply into this process. It is a part of the practice that you are an active member of society and rediscover the goods things in it and work on the things that needs change.   Don’t cut your roots. If the roots are gone, the tree cannot grow. A simple, but inspiring image.   The second question is: ‘all right, so then you are healed by your sangha-meeting, a little bit more insight and awareness. And what is your next step? Do you use your regained power and insight as a contribution to your family, your work, your society? What is the impact of my nourishing practice on Monday-evening on my life during the rest of the week?   This is the Easter weekend. The story of a number of disciples of Jesus, together in a house in an unfriendly city. And then something happened through which they received inspiration and felt the courage to step outside of that safe house, sharing their vision. They knew there would be resistance, but they wanted to contribute to their society.   There is a similarity between Thich Nhat Hanh hand his friends who left their monasteries to help people in war and difficult circumstances and this story of the first Christians. It raises the question: what is the relation between practicing on Monday evening in our sangha and our thoughts speech and actions during the rest of the week? You can read the article of Thay here if you want   I wish you an inspiring Eastern weekend. Joost Vriens

The format of this evening  19h30: arriving and 'tea' 20h00  Introduction of the theme Guided meditation, Silent meditation, ca 21h00.  dharma-sharing ca 21h30  Closing,  In meditation we can practice and experience that your insight is there, just stop and allow it to manifest. You are bigger, wiser and more stable than you think.