Longing for the unexpected guest. Sangha online 22 June.

Longing for the unexpected guest. Online Sangha evening Monday June 22th, 2020   (English below)  Dear friend, if you want to join this Sangha evening, please send a mail and we will send you the link. “Practicing mindfulness enables us to become a real person. When we are a real person, we see real people around us, and life is present in all its richness.” ― Thich Nhat Hanh, Peace Is Every Step: The Path of Mindfulness in Everyday Life  Beste Vrienden   Het nieuws gaat over de ander erkennen, de moeite die het ons kost om een vreemdeling als medemens te erkennen. Gastvrijheid. Jij bent een andere ik. De Boeddha in de ander erkennen en erkennen. Het besef van de Sangha: samen oefenen is een bijzondere oefening. In vrijwel elke religie staat gastvrijheid hoog aangeschreven. Ook in het boeddhisme. Ik werd geraakt door wat ook wel een indirecte vorm van gastvrijheid genoemd wordt: mensen uit de streek zorgen voor gasthuizen aan het einde van een route door onherbergzaam gebied, plantten bomen voor de schaduw langs die route, sloegen en onderhielden bronnen. Dit voor de onverwachte gast. De vreemdeling. Ik vind het zo merkwaardig dat we deze gastvrijheid in het westen zijn kwijt geraakt. Ik voel me er ongemakkelijk bij. Ik moet de laatste tijd vaak denken aan het verhaal van de herberg waar geen plek was voor een zwangere vrouw en haar man en vraag me af of de westerse cultuur dat verhaal niet te letterlijk heeft genomen.   Op zoek naar inspiratie keek ik naar een toespraak van een moslim mevrouw in Amerika Valerie Kauer. Haar grootvader, die Sikh is, had haar een oefening meegegeven toen ze als klein meisje merkte dat ze door een groep Amerikanen als onwelkom werd behandeld.  ‘Zie geen vreemdeling. Zie een mens. Want deze vreemdeling is een deel van je dat je nog niet kent’. Die zin kwam diep binnen.   Ik gebruik tijdens mijn meditatie vaak het beeld van het gasthuis. Ineens realiseerde ik me dat daar aantrekkelijke, vriendelijke gedachten binnen komen en minder aantrekkelijke, vreemde gedachten die ik het liefste buiten houdt. Wat als ik deze vreemde gedachten en ongemakkelijke gevoelens nu eens kan bekijken vanuit dat idee dat het een nieuw deel van mezelf is dat gekend wil worden?   Het is een goede oefening om iedereen die je pad kruist met een open hart te begroeten. De Boeddha natuur in haar of hem zien. Het is ook een goede oefening om te blijven beseffen dat al die mensen die mijn pad kruizen ook hun eigen lijden hebben. Zoals de mevrouw zei: 'kijk met een liefdevol hart naar je ‘tegenstander’. Zie de wond die zich toont door hun gedrag.'   Vorige week donderdag stelde Hans de vraag: wat is de bron van verlangen? Ik ben aan het onderzoeken wat het verlangen naar vertrouwde vrienden me wil zeggen, wat het betekent dat ik vaak verlang naar de onverwachte gast, de nieuwe collega omdat die mij iets nieuws kan leren en me kan wijzen op een gewoonte die ik zelf niet meer zie. Ik voel het sterke verlangen om voor mensen als Valerie op te komen, om terug te keren naar die gastvrije samenleving waarbij grenzen niet gesloten waren, maar er een verwachtingsvol verlangen was naar een vreemde reiziger met verse verhalen en die ervoor kan zorgen dat ze wakker worden uit de dagelijkse routine. Wat is de wortel van mijn verlangens? De vreemdeling is een deel van mij en een klop op een Dharma deur. Zoals de Sikh grootvader van Valerie Kauer. Rumi is een Sufi dichter.   Ik nodig jullie uit om deel te nemen aan onze meditatie beoefening vanuit het beeld van het gasthuis met vertrouwde en vreemde gedachten en gevoelens die ons ieder op eigen wijze naar ons ware thuis begeleiden. De online omgeving kan misschien een vreemde vorm van het gasthuis voor je zijn. Misschien kun je dit nu gebruiken als oefening. Ik wens jullie een ontspannen zondag, Joost Vriens'

De indeling van de avond is: 19.30: aankomen, ontmoeting en thee 20h00   Introductie van het thema Geleide meditatie, stille meditatie, ca 21h00.  dharma-sharing ca 21h30  afsluiting

“Practicing mindfulness enables us to become a real person. When we are a real person, we see real people around us, and life is present in all its richness.” ― Thich Nhat Hanh, Peace Is Every Step: The Path of Mindfulness in Everyday Life  Dear Friends, The news is all  about recognising the other, the effort it takes us to recognise a stranger as fellow human beings. Hospitality. You are another me. To recognize and acknowledge the Buddha in the other. The realization of the Sangha: practicing together is an essential practice. Hospitality is highly regarded in almost every religion. Also, in Buddhism. I was touched by what is also referred to as an indirect form of hospitality: people from the region take care of guest houses at the end of a route through inhospitable areas, planting trees for shade along that route, hitting and maintaining wells. This for the unexpected guest. The stranger. I find it so strange that we have lost this hospitality in the west. I feel uncomfortable with it. Lately, I often think about the story of the inn where there was no place for a pregnant woman and her husband and wonder if Western culture didn't take that story too literally. Looking for some nourishment for my soul, I watched a talk by Valerie Kauer, a Muslim  in America. Her grandfather, who is Sikh, had given her an insight practice when she noticed as a little girl that she was being treated as unwelcome by a group of Americans. "Don't see a stranger. See a human. Because this stranger is a part of you that you don't know yet. ' My heart made an extra beat. During my meditation I often use the image of the guest house. Suddenly I realized that attractive, friendly thoughts come in and less attractive, strange thoughts that I prefer to keep out. What if I can look at these strange thoughts and uncomfortable feelings based on the idea that it is a new part of myself that wants to be known? It is a good practice to greet everyone who crosses your path with an open heart. See the Buddha nature in her or him. It is also a good exercise to keep in mind that all those people who cross my path also have their own suffering. As Valerie said, look at your "opponent" with a loving heart. See the wound that shows through their behavior. In our last Sangha practice Hans raised the question: what is the source of desire? I am researching what my longing for trusted, well-known friends means to me, what it says that I often long for the unexpected guest, the new colleague because he can teach me something new and point out a habit that I no longer see myself . I feel a strong longing to stand up for people like Valerie, to return to that hospitable society where borders were not closed, but there was a loving expectation for a strange traveler with fresh stories and who can make them wake up from the daily routine. What are the roots of my this longing? The stranger is part of me and a knock on a Dharma door. Like Valerie Kauer's Sikh grandfather. With his wise practice: see no stranger. Rumi is a Sufi poet. I invite you to participate in our meditation practice using the metaphor of the Guesthouse with familiar and strange thoughts and feelings that each guide us in our own way to our true home. The online form we now use may feel strange. Maybe you can use that as a practice? I wish you a  relaxing weekend with nourishing encounters Joost Vriens