Our appointment with the world-onze afspraak met de wereld Sangha avond 22 maart 2021

Onze afspraak met de wereld. 
Sangha avond
Maandag March 22th, 2021   (English below)

If you want to join this sangha-evening online, please send us a mail and we will send you the link.

You are me, and I am you
Isn’t it obvious that we ‘inter-are’?
You cultivate the flower in yourself
So that I will be beautifull.
I transform the garbage in myself
So that you will not have to suffer.
 
I support you;
You support me
I am in this world to offer you peace;
You are in this world to bring me joy.
Thich Nhat Hanh.
 
Beste vrienden,
 
Woensdag liep ik met een groot vel en een rood potlood naar een stemhokje, ik kleurde een vakje rood en ik liep weer naar buiten. Er kwam een gedachte in me op in de avond toen ik naar de eerste uitslagen keek. “Ik heb mijn werk gedaan, nu is het aan jullie”.
Een gedachte die gebaseerd is op het verschil tussen ik en de wereld.
 
Gedurende de rest van de dagen bleef die gedachte prikkelen als een brandnetel. Zoals de het genezende ‘zuring’ naast de brandnetel staat, zo kwam ook steeds de gedachte op: een betere manier om alleen te leven. De ondertitel van de sutra van de vorige week over mijn afspraak met het leven. Dat is niet: je terugtrekken in jezelf, uit de wereld. Dat is: goed gegrond zijn in het huidige moment zodat je een stabiele bijdrage kunt leveren aan die wereld.
 
Elke gedachte, elke uitspraak, elke handeling heeft een effect op ‘de wereld’. Het is het rimpel-effect dat ontstaat als je een steen in de vijver gooit. Het is ook omgekeerd. Elke actie van die maatschappij, de ander, komt naar mij terug. Vraagt iets van mij.
Vorige week was de oefening gericht op: het heden en verleden tonen zich alleen maar in dit moment. Nu kun je iets doen voor de toekomst. Nu kun je iets verwerken van het verleden.
Zo is er in dit moment ook een ontmoeting van ‘ik’ en ‘de wereld’.
 
Soms vind ik dat moeilijk. Dan zit ik op mijn kussen en heb het gevoel dat ik meer dan genoeg werk heb aan mijn innerlijke wereld. Vanochtend las ik in het boekje ‘interbeing’ dat het een oefening is om de dharma en de beoefening te ontvangen en door te geven.
Ik maak deel uit van deze wereld. Ik ben een cel van dit organisme. En zoals een zenuwprikkel ervoor zorgt dat ik mijn hand beweeg en het kalmeren van mijn adem ervoor zorgt dat ik rustiger en opener wordt zo draagt mijn handelen bij tot de ontwikkeling van de wereld waarin ik leef.
 
We beoefenen ‘mindfulness’, met aandacht gewaar zijn. Het tegenovergestelde daarvan is: vergeten zijn. We beoefenen het om onze houding van ‘negeren’. Van wat er in dit moment is te verkleinen.
 
Stil zitten bij onze verbinding met de wereld is een goede oefening. ‘Aandacht voor een betere manier om samen te leven’, zou mijn voorstel tot wijziging van de ondertitel van de sutra zijn.
Ik nodig jullie van harte uit om te oefenen in onze verbinding met ‘de wereld’.
 
 
Ik wens je een ontspannen zondag

Joost Vriens.

Je bent welkom  online

De indeling van de avond is:
19.30: aankomen, ontmoeting en thee
20h00   Introductie van het thema
Geleide meditatie, stille meditatie, 
ca 21h00.  dharma-sharing
ca 21h30  afsluiting 

Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen.
Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen.
Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken.
Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt. 

 

 

Our appointment with the world. You are me, and I am you Isn’t it obvious that we ‘inter-are’? You cultivate the flower in yourself So that I will be beautiful. I transform the garbage in myself So that you will not have to suffer.   I support you; You support me I am in this world to offer you peace; You are in this world to bring me joy.  Thich Nhat Hanh. Dear friends,   With a large piece of printed paper and a small red pencil I walked to a voting table, last Wednesday. I coloured one voting circle red and walked out of the large building. In the evening, reading the first polls I noticed a thought that rose in me. “I did my job, now it is up to you to work with it’. This thought is grounded in a perception that there is a difference between me and the world, this society.   This thought continued to itch during the last days as a nettle. Am I thinking like that? In nature, the curing sorrel stands beside the nettle and after a while I noticed the connected thought ‘a better way to live alone’. The subtitle of the sutra about my appointment with life we practiced last week. Better living alone is not: withdraw from the world. It is: contributing to your relations and the world you live in, being grounded in this moment.   Every thought, every form of speech, every action has an effect in the world. Like the ripple effect when you throw a cobble stone in a lake. It is also the other way around. Every thought, speech, action from the world, the other comes back to me. Last week we practiced ‘past and future are only here in this moment’. At this moment you can do something for the future. In this moment, you can digest something from the past.  Likewise, in this moment there is an encounter between ‘me’ and the ‘world’ with the invitation to relate, to act.    This is not always easy. During my sitting meditation in the morning I encounter my inner world and there is more than enough ‘material’ in there to fill my practice for the rest of my life. No time and energy to be active in the outside world. This morning, after meditation, I read a small text in the book ‘Interbeing’ about receiving the dharma and the practice and pass it on, to be a continuation of that. I am a part of this world. Like a cell in an organism.  A nerve stimulus in my body makes my hand move to type this text. I can calm down and be more open when I return to my breath and slow it down. Just like that, my thinking, speaking and acting in the world contributes to the change in the world in which I live. Non-contribution is not possible.   We practice ‘mindfulness’: be fully aware of the present moment. The opposite is: forgetfulness. We practice mindfulness to make our attitude of ‘ignorance’ of what is present in this moment smaller.   Stopping and being present with our connection with the world is a god practice. I would suggest to change the subtitle of the sutra into ‘a better way living together’. So I invite you to join our sangha in the practice contemplating about our connection with the world. I wish you a relaxing Sunday Joost Vriens