Inleiding thema 'innerlijke vrijheid' 29 april en 6 mei 2019, Guido Theunissen.

VERWIJL IN NIET WETEN, NEEM JE TOEVLUCHT TOT DIE OPEN RUIMTE. ALS JE NIETS WEET, WEET JE ALLES. BEN JE BEZORGD OVER DE DAG VAN MORGEN ? WEET NIET! MORGEN HEEFT GENOEG AAN ZICHZELF.WEES VOLKOMEN AANWEZIG EN GEWAAR HIER EN NU, EN WEET NIET. DAN ZUL JE OP DE JUISTE WIJZE REAGEREN, ONGECAHT DE SITUTAITIE DIE ZICH VOORDOET. 

                                                                                             GEORGE MERZEL ROSHI

SIMPELWEG ZIJN. INNERLIJKE VRIJHEID.

DE WEG VAN MEDITATIE IS DE WEG NAAR INERLIJKE VRIJHEID

Mediatie is niet gebonden aan in een houding zitten. Echte meditatie is doen wat je aan het doen bent zonder verdeeld te zijn. Geworteld in het ZIJN en niet geïdentificeerd aan de persoonlijkheid, met het lichaam, denken en voelen. 

Wij kennen deze ervaring allemaal als “in de stroom” zijn. Het zijn momenten in je leven dat alles vanzelf lijkt te gaan. Je gaat letterlijk op in wat er is en wat je aan het doen bent. 

Als je er achteraf bij stilstaat zul je inzien dat je dan niet met “jezelf” bezig was. Je deed wat er gedaan moest worden, je was gewoon lekker bezig en je persoonlijkheid of ego was geen stroppende factor. Als persoon was je afwezig in je beleving. 

Je ging op in het geheel en dat is een heerlijke ervaring.

Deze ervaring is helaas niet blijvend. Opeens ben je weer door “jezelf” bevangen. Je vraagt je af of je het goed doet, of anderen je leuk vinden of je erbij hoort, je voelt je miskent of je voelt je veel beter dan de anderen, je voelt je bijzonder etc.

Je ego steekt zijn kop op.

De weg van meditatie is de weg naar innerlijke vrijheid. Je krijgt inzicht in bovengenoemd proces. Inzicht in wie of wat je ten diepste bent en inzicht in het “IK” of “Ego”.

Je gaat ontdekken dat je niet de emoties, niet de steeds veranderende gedachten bent, maar de waarnemer ervan; te allen tijde de waarnemer en niet degene die denkt en voelt.

Pas als er identificatie met een gedachte of gevoel plaats vindt, m.a.w. als je er “ik” tegen zegt en ze toe eigent, is er een verstrengeling met het “ik” of ego en lichaam.

Door meditatie leer je steeds meer innerlijke alertheid te ontwikkelen, waardoor je je gedachten en emoties “ziet”. Je hebt dan de keuze om je ermee te verbinden of ze los te laten. Hoe vrijer je ervan kan blijven hoe minder vat ze op je hebben. Ze zuigen je niet langer mee. Het is mogelijk om je gemoedsrust steeds te herstellen en in het moment te blijven. Elk moment is dan fris en nieuw. Er is niet langer een verleden wat je bepaalt. Er is alleen maar NU, geen gisteren en geen morgen. Je ziet in dat het verleden en de toekomst alleen bestaat bij gratie van het denken in het NU.

Innerlijke vrij worden vraagt veel inzet en de wil om eerlijk naar jezelf te kijken.

Je kunt dit o.a. oefenen door te gaan “stilzitten” en te mediteren.

Je oefent hierin om toeschouwer te zijn van alles wat in je om hoog komt aan gedachten, gevoelens en beelden. Een oefening het actieve denken steeds weer los te laten en het passieve denken te schouwen zonder je ermee te verbinden. Je leert kijken zonder iets te willen oplossen, zonder in te grijpen of commentaar te leveren. Gaandeweg krijg je steeds meer in je zelf.

Tijdens het “stilzitten” komt in de stilte het persoonlijke verleden tevoorschijn. 

Zowel positieve als negatieve herinneringen komen omhoog. Het schouwen van deze beelden is nodig om ermee in het reine te komen. Het “stilzitten” is een proces dat erop gericht is om de erfenis van het verleden te ontdoen van verdriet, wrok en alle mogelijke pijn. Uiteindelijk kun je herinneringen hebben zonder de bij gevoelens van weleer.

Je bent vrij.

Hoe help ik (G.TH.) mij daarbij.

Middels lichaamsoefeningen (yoga) oefen ik door de aandacht voortdurend terug te brengen naar gewaarwordingen in mijn lichaam.

Tijdens de meditatie oefen ik door de aandacht elke keer (wanneer ik ervaar in gedachten te zijn) weer opnieuw te richten op de ademhaling en mijn gedachten te observeren, zonder er een oordeel over te hebben. Ik merk dat er ruimte vrijkomt om de gedachten te zien als slechts gedachten. Ik treed ze tegemoet met een glimlach, met begrip, dan laten ze mij los.

Door deze oefeningen word ik minder meegesleurd door de maalstroom van mijn denken. Door voortdurend terug te keren naar mijn rustige in- en uitademing en door slechts toeschouwer te zijn van alles wat omhoogkomt aan gevoelens /beelden, zonder mij ermee te verbinden.

Ruimte komt vrij. Ware “ZIJN” voelen als het onzichtbare energie veld dat leven geeft.

Het geeft mij blijheid, vreugde, dankbaarheid en liefdevol vertrouwen in mijzelf en openheid naar anderen.