Stil worden - Becoming still

 Stil worden 

Becoming still 

Online Sangha avond, en meditatie in de Schatkamer
Maandag 1 Augustus, 2022   (English below)

Dierbare vrienden,

Maandag avond zullen we met elkaar mediteren en delen over stilte.
Stilte (stilheid) als wens
Stilte (stilheid) als oefening
Stilte (stilheid) als vrucht van de Dharma
Stilte (stilheid) als bron van vreugde en inzicht

Deze zomer was ik in een retraite van 2 weken in het nieuwe "No Word Zen Practice centre" in Frankrijk met begeleiding van Thay Cuong Lu.
Ik zag er naar uit om langere tijd de stilte te ervaren met een groep mensen die oefenen in leven in aandacht en in het toepassen van de Dharma.
Van eerdere retraites herinner ik me dat het me zeker 2 of 3 dagen kost om de dagelijkse maalstroom los te laten en in de ruimte van de retraite te komen. Dat was nu niet anders, echter we werden uitgenodigd nog een stap verder te gaan.
Vertragen, stil worden, ruimte maken, openen, aandacht in alles wat je doet.
Door ook elkaar te helpen de stilte te ervaren werd het een gezamenlijke oefening en bracht het verbondenheid en zorgzaamheid.

Ontdekken wat er gebeurt als de kakofonie even uitgaat 
Ontdekken wat er gebeurt als je ruimte maakt voor jezelf en voor elkaar.
Ontdekken dat de stilte en de Dharma rijk en voedend zijn.
 

Ik wens ons een weekend vol vrijheid, dankbaarheid en verbinding,
Liefdevolle groeten,
Hans

Je bent welkom  live en online

De indeling van de avond is:
19:15: voorbereiden van de ruimte
19.30: aankomen, thee en ontmoeting
20h00   Video: A cloud never dies (ca 29min), stille meditatie, 
ca 21h00.  dharma-sharing
ca 21h30  afsluiting en opruimen
Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil

Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen.
Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen.
Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken.
Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.                          

Becoming still
Dear friends,

This monday we will meditate and share on becoming still.
Stillness as a wish
Stillness as a practice
Stillness as a fruit of the Dharma
Stillness as a source of joy and insight

This summer I was in a retreat in the new "No Word Zen practice centre" in France, with the guidance of Thay Cuong Lu.
I was looking forward to experience stillness for a longer period with a group of people that want to practice living mindfully and practicing applying the dharma.
From earlier retreats I remember that it takes about 2 or 3 days to leave the daily Maelstrom behind and enter the spaciousness of the retreat. That was no different this time, however we were invited to go a step further.
Slowing down, Becoming still, Make space, open-up, mindfulness in every thing you do.
By helping each other to experience the stillness it became a joint practice in connectedness and care.

Discovering what happens when the cacophony stops for a moment
Discovering what happens when you make space for yourself and for others
Discovering that stillness and the Dharma are rich and nourishing  

Have a wondrous day, with gratitude and connection,
Warm greetings,
Hans

Inzicht en adem, breathing and insight. Sangha invitation July 25th, 2022.

 

Inzicht en Adem, Breathing and insight Meditatie in de Schatkamer Maandag July, 25, 2022   (English below)   Beste Vrienden, Deze week ontdekte ik dat ik tijdens een paar situaties in de verdediging schoot. Boos werd. Soms werd ik overvallen door een onrust waarvan ik niet wist dat ik die had. Wat zijn de wortels van die onrust? Door te blijven onderzoeken kon ik een paar gewoontepatronen herkennen en dat gaf inzicht.   Wat daarbij krachtig hielp was een uitleg van Thich Nhat Hanh in zijn boek ‘de kunst van het leven’ waar ik vandaag naar luisterde. Ik had het al vaker gehoord, maar nu, juist door die onrust kwam het binnen. Kon ik het toelaten. Kon ik het verbinden met krachtige onrust. Het gaat over ons verlangen. Begeerte, dorst zijn ook goede woorden. Ik deel zijn tekst met jullie.   Boeddha gebruikte de metafoor van een vis.. Die vis ziet een lekker stukje voedsel voorbijkomen en hapt. Maar die vis heeft niet goed genoeg gekeken: er zit een haak in het stukje voedsel verstopt. Hij wordt vastgehaakt en gevangen. Net zoals er een haak in het aas verstopt zit zo zit er ook een haak verstopt in ons verlangen, onze begeerte naar spullen die ons een niet vervuld gevoel van zekerheid en houvast geven.   Inzicht bevrijd ons van dit verlangen. We weten het wel, dat materiele dingen geen vrede en geluk brengen. We weten het wel dat we er niet al onze tijd en energie aan willen spenderen. Maar toch is het moeilijk om het los te laten. Om dat inzicht toe te passen moeten we stoppen, reflecteren om te ontdekken waar we naar verlangen. En dan moeten we de haak leren herkennen. Wat is het gevaar? Wat is het lijden dat erin verstopt zit? Al ons verlangen heeft een wortel in ons hele fundamentele verlangen om te overleven.   Er is het inzicht dat er een oorspronkelijke angst en verlangen in ons is, dat zich manifesteerde tijdens onze geboorte in het spannende moment dat we onze eerste pijnlijke ademteug namen. Onze moeder kon niet langer meer voor ons ademen, het was moeilijk om in te ademen, eerst moest het vruchtwater eruit. Maar het is ons gelukt. Maar met die geboorte is ook onze angst om te sterven geboren en het krachtige verlangen om te overleven. En met al onze vaardigheden en kracht gingen we zoeken naar iemand die voor ons kon zorgen en ons kon beschermen.   Ook al zijn we inmiddels opgegroeid tot volwassenen, deze oorspronkelijke angst en dit overlevingsverlangen is er nog steeds. We zijn bang om alleen te zijn, verlaten te worden, we zijn bang om oud te worden, we dorsten naar verbinding, naar iemand die voor ons zorgt. Als we non-stop werken is dat misschien wel vanwege deze oorspronkelijke angst dat we niet kunnen overleven als we dat niet doen. Onze eigen angst en streven om te overleven komt misschien van onze voorouders, die generaties lang honger geleden hebben, oorlogen hebben meegemaakt. Als angst of verlangen opkomen, moeten we die gaan herkennen met mindfulness, en er naar glimlachen met compassie. Hallo, Angst. Hallo, verlangen. Hallo, klein kind. Hallo, Voorouders. Onze adem volgen, in de veilige situatie van dit huidige moment kunnen we de energie van stabiliteit, compassie en geen-angst zenden naar het kind in ons en onze voorouders. Zo kan onze beoefening, toegepast in het dagelijks leven de wortels van ons lijden transformeren.   Door intensief met deze tekst bezig te zijn (ik heb geluisterd en het vertaald opgeschreven) was er genoeg aandacht en concentratie en kwam het binnen. Begrijp ik mijn onrust beter. Ik heb ook meer verbinding met het inzicht: in het lijden zit het geluk. Fouten maken zijn ook stappen op mijn weg. Want zonder die aanrakingen van de afgelopen week had ik deze stap niet kunnen zetten. Het grootste inzicht dat ik kreeg was de onschatbare waarde van terugkeren naar mijn adem. Inademing, uitademing.    Ik wil jullie graag uitnodigen voor de Sangha avond, maandag om te oefenen, te verbinden, inzicht te vergroten, te glimlachen en te delen.   Ik wens jullie een weekend vol met allerlei vormen van mindfulness bellen, zodat je regelmatig kunt terugkeren naar je adem.... Hartelijke groet, Joost Vriens.   NB: Van 11 juli tot 1 augustus geen online Sangha ivm vakantie

De bijeenkomst vindt Maandag avond plaats in de Schatkamer Mimosaplein 2  De indeling van de avond is: 19:15: voorbereiden van de ruimte 19.30: aankomen, thee en ontmoeting 20h00  Inleiding thema, geleide meditatie, loopmeditatie, stille meditatie.  ca 21h00.  dharma-sharing ca 21h30  afsluiting en opruimen Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.

Insight in the healing of breathing Dear Friends, last week I became restless because I noticed that I had some strong defensive reactions in different situations. Anxiety was born: I was not aware of this restlessness. What are the roots of this defensiveness? This practice of deep looking into myself, reflecting, showed me some habit patterns and some insight.   Today, biking, I was listening to Thich Nhat Hanh in his book ‘the art of living’. This was the third time I listened to it. But now, in my craving for insight in my restlessness a small part was a powerful boost in better understanding myself. I could let it in, with a clear connection with my reaction patterns. The topic is craving. Desire, thirst are also words to describe this. I share his insight with you.   Buddha used the simple metaphor of a fish that gets hooked. The fish sees a nutritious piece of food in the water and the fish bites the bait. The fish lacked mindfulness: he didn’t notice the hook in the bait. So he gets hooked and caught. Similar to the hook in the bait there is also a hook hidden in our craving to material goods, success, money, distraction that gives us an unfulfilled feeling of safety and grip.   Insight liberates us from this craving. We know that the object of our craving for material things don’t give us peace and happiness. We know we don’t want to get hooked and spend all our time and energy on it. En yet, we can’t let go. We need to take time to stop, reflect deeply on our situation to identify what it is we are craving for. We have to identify the hook. What is the danger? What is the suffering, hidden in it.  Every desire has its root in our original, fundamental desire to survive.   There is the insight that this original fear and desire that manifested in us during our birth, in this precarious moment we took our first painful breath. Our mother could no longer breath for us, it was difficult to inhale, we first had to expel water from our longs. We made it. We were born.  And with that birth our fear of dying was born along with the strong desire to survive. This stayed with us and we knew that we, in order to survive, we had to take someone to take care of us, and we figured out all kinds of different ways how to get someone to protect us.   Even though we have grown into adults, this original fear and the desire to survive are still alive. We are afraid of being alone, to be abandoned, of getting old, we have a strong thirst for connection, to someone who takes care of us. If we work non-stop that may be because of our original fear that otherwise we cannot survive. And our own fear and desire may come from our ancestors’ original fear and desire. They suffered from hunger, war, exile, over thousands of years. If fear, craving and desire comes up we need to be able to recognize this with mindfulness and smile to it with compassion. Hello, fear. Hello, craving. Hello, little child. Hello, ancestors.   To follow our breathing, in the safe island of this moment we can transmit the energy of stability, compassion and non-fear to this child in us and to our ancestors. In this way, our practice, applied in our daily life, can transform the roots of our suffering.   I decided to listen to this text and write it down. Bit by bit. This was a very good practice, because there was enough mindfulness, concentration and I can really connect to it. A better understanding of my patterns of defensiveness. There is also more insight in the teaching: in suffering is happiness. Making mistakes are also steps on my path. Maybe they are essential. Because, without these touching’s I wouldn’t have made this step and insight. But the largest nourishment is a better understanding of returning to my (first) breath. Inhaling, Exhaling. So gratitude to my restlessness.   So this is my invitation to join us at our Sangha evening, coming Monday, to practice, connect, deepen insight, smile and share.   I wish you a weekend full of mindfulness bells, in all forms, so that you can return to your breath…. Warm greetings, Joost Vriens.   NB: Because of the holiday-period, there will be no Online Sangha from July, 11 until August 1st. You can join the live Sangha at the Schatkamer.

Openheid - Openness. Sangha invitation 18 juli 2022

 

Openheid; Openness Meditatie in de Schatkamer Maandag July, 18, 2022   (English below)   Ring the bells that still can ring Forget your perfect offering There is a crack, a crack in everything, That’s how the light gets in (leonard cohen)   Beste vrienden,   Gisteren genoot ik van een mooie ontmoeting tijdens een wandeling op de Strabrechtse Heide met een goede vriend, Eric. We hadden elkaar een half jaar niet gesproken.   Een van de onderwerpen was ‘open zijn”. Open hart, open mind, open ogen. Hij vertelde dat hij op Corsica was, bij een bushalte. De volgende bus zou pas 6 uur later komen. Wat te doen? Er stopt een auto, een man stapt uit, rookt een sigaretje. Bij Eric kwam de impuls op: misschien kan hij ons een lift geven. Langzaam lopen, want er is toch aarzeling. De man stapt in en wil wegrijden. Toch het hoofd door het raam en gevraagd. Uiteindelijk heeft de autobestuurder hen helemaal naar hun bestemming gebracht en daarvoor 100 kilometer omgereden. De inspiratie daarvoor was dat het een prachtige uitwisseling was, vier mensen in een auto die elkaar niet kennen.   Later op de dag realiseerde ik me dat zo’n kleine gebeurtenis -de rookpauze van de chauffeur- lang doorwerkt. Eric begon aan een meerdaagse wandeling, vermoedelijk fitter, want had niet 6 uur rondgehangen bij een bushalte waar niets te doen was. Misschien is er tijdens het gesprek iets gezegd waardoor de chauffeur in de komende tijd iets gaat doen wat hij al heel lang van plan was. Een voortzetting is ook dat het een mooi gespreksonderwerp was gisteren, nu inspiratie voor een uitnodiging. Wie weet hoe deze golf doorwerkt in jouw leven, nu je dit leest. Als een steen in de vijver.   Interbeing. Alles is met alles verbonden. Alert zijn op dit soort kleine kansen. Een concrete uitwerking waarom het zo goed is om echt aanwezig te zijn in dit moment. Dat maakt elk moment een wonder, een kans. Een openheid in twee richtingen; in dat wat je ziet en dat wat erbinnen in je gebeurt.   Eric en ik zijn allebei begaan met: hoe kun je jongeren in hun eigen kracht zetten? Hij met voorstellingen, ik met lessen en trainingen. Na een van zijn voorstellingen blijft er een meisje achter. Even maar, want de rest van haar groep gaat verder en ze moet mee. ‘Eric’, vraagt ze, ‘hoe kom ik in mijn flow’. Eric begint te antwoorden, het meisje bedankt snel want ze moet weg. Die vraag van dat meisje was voor ons aanleiding om nieuwe vormen en inzichten uit te wisselen. Voor mijn gevoel was dat meisje ‘de leraar’ op dat moment.   Plum Village viert in deze periode haar 40 jarig bestaan. Met als thema: Nu hebben we een pad. Dat is mooi.  Een goede oefening is dan: kun je open en alert reageren bij alles wat er op je pad komt? Als een gift van het moment? En kun je je je bewust zijn dat jouw acties doorwerken, dat je dingen in beweging zet? Wat je op dit moment doet is vormgeven aan de toekomst.   Op mijn tafel ligt een boekje van Edel Maex. Met de krachtige titel: “de bereidheid om te kijken”. Hij noemt twee aspecten: Inzicht en mededogen. Inzicht, dat je bereid bent dingen te zien die je anders zouden ontgaan. Mededogen wil zeggen dat je door te kijken ook bereid bent om geraakt te worden in wat je ziet. We kijken met een open hart en een open geest. De bereidheid om te leren.  Een kleine barst in dat wat je verwacht wat er is of gebeurt. Kun je het zien? Durf je het te zien?   Ik wens jullie een weekend met inzicht en mededogen, Wellicht tot maandagavond,   Joost Vriens NB: Van 11 juli tot 1 augustus geen online Sangha ivm vakantie

De bijeenkomst vindt Maandag avond plaats in de Schatkamer Mimosaplein 2  De indeling van de avond is: 19:15: voorbereiden van de ruimte 19.30: aankomen, thee en ontmoeting 20h00  Inleiding thema, geleide meditatie, loopmeditatie, stille meditatie.  ca 21h00.  dharma-sharing ca 21h30  afsluiting en opruimen Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.

The gift of openness. Ring the bells that still can ring Forget your perfect offering There is a crack, a crack in everything, That’s how the light gets in (leonard cohen)   Dear Friends   Friday morning, I enjoyed a beautiful encounter during a long walk on the Strabrechtse Heide with one of my best friends, Eric. Our last meeting was six months ago, on the same spot, but we continued our conversation as if it was yesterday.   One of the subjects was ‘to be completely open’. Open heart, open mind, open view. He shared an experience during is holiday on Corsica, with a friend. They were at a lonely bus stop. The next bus will depart 6 hours later. What to do? At that moment, a car stops. A man steps out of the car, smokes a cigarette. In Eric’s mind a possibility popped up. Maybe he can give us a lift, if it is even just to a small city with something do to. He walked slowly to the car, a bit hesitantly. The men get in the car, starts the engine. Fast forward, head through the window of the car and asked for a lift. In the end, the car driver made a big detour and brought them to their destination. There was an inspiring exchange between the four people in the car with different backgrounds and that was the fuel of this action.   Later this Friday I got the insight that such a small event – the smoke break from the driver- has a on going effect. Eric was on the starting point of a challenging multi-day walk and I imagined that he started with more energy, because he hadn’t had to hang around by a bus stop where there was nothing do to and maybe some exhaustion. So now he could use that energy in climbing the mountains. And perhaps, during the conversation, there was some remark that touched the driver of his friend and plans now to do something on his bucket-list.  There is also this continuation: yesterday it was a good topic during the walk, now it is my inspiration for this invitation. And who knows, how this wave will continue in your life, als you are reading this. The pebble in the pond. The ripple-effect.   Interbeing. Interconnectedness. To be alert on this small beam of light in the cracks of a moment. A clear and concrete teaching why it is so important to be present in this moment. Every moment is a wonder, a chance. Openness in two directions: in that what you see on your path and that what rises inside you.   Eric and I have a common interest: how to connect young people to their potential? He with interactive ‘performances’, me with lessons and workshops. After one of his ‘performances’ a young girl, 12-year-old, steps out of her group, she has a few moments, because she belongs to the group. ‘Eric’, she asks with a very clear energy in her eyes, ‘how do I find my flow?’ Eric starts to answer, but halfway the girl thanks him because the group is out of sight. That question of this girl was the spark for a very interesting exchange between the two of us about now forms, insights, next steps, new metaphors.   This summer, Plum Village celebrates a 40 years anniversary. A challenging theme: “Now we have a path”. Very powerful. Maybe a good practice: can you be mindfull, open, alert, present with all that crosses your path? As a gift of this moment? As a gift of live? And, on the other shore, can you be aware of the continuation, the effect of your actions in other people? That you set things in motion? What you think, speak, act at this moment is creating the future.   On my desk this morning is a small book of Edel Maex. In Dutch: de bereidheid om te kijken (English: the willingness to look deeply?). He mentions two aspects of this openness. Insight and compassion. Insight, that you are willing to see things that you would otherwise miss (or don’t want to see?). Compassion because, by the willingness of deep looking you are open, vulnerable, wanting to be touched, moved. To look deeply with an open heart and an open mind. The willingness to learn. A small crack in that what you expect to see of happen? Beginners mind. Can you see it? Do you have the courage to see it?   I wish you a sunny weekend with insight and compassion. Maybe I see you on our coming Sangha meditation, on Monday evening.   Joost Vriens NB: Because of the holiday-period, there will be no Online Sangha from July, 11 until August 1st. You can join the live Sangha at the Schatkamer.

Mind als vriend - befriending the mind Sangha uitnodiging 11 juli 2022

 

De mind als vriend; The mind as a friend Meditatie in de Schatkamer Maandag July, 11, 2022   (English below) Beste Vrienden,   Soms kan ik niet goed accepteren dat iets is zoals het is. ‘This is it’ is een krachtige levenswijsheid, maar niet altijd even eenvoudig toe te passen. Irritatie. Boosheid. Verwijt. Soms word ik overvallen door een combinatie van een fysieke en mentale reactie. Die komt diep van binnen uit. Spanning. Verharding van mijn spieren. Boze stem.   Een van mijn gevoeligheden is verbonden met een kernpunt van onze beoefening. De mind. ‘Je moet oppassen, de mind houd je voor de gek’. ‘De mind zorgt ervoor dat je de werkelijkheid niet echt zo kan zien als die is’; ‘vrij zijn van de invloed van de mind’. Serieuze uitspraken. Thay’s zin: weet je het zeker? is een krachtige koan. De mind terugbrengen naar het hier en nu is een ervaring die ik ken, tijdens de meditatie. Maar toch komt er een golf van verzet in me op die er regelmatig voor zorgt dat ik niet goed meer kan luisteren. Die weerstand zit niet alleen maar in mijn gedachten, maar ook in mijn lichaam. Fysiek verzet. Ik vermoed dat dat oude pijn is. Maar ik kan die niet plaatsen, ik kan de wortel er nog niet van vinden.   Toen ik me begon te interesseren voor psychologie was daar ook zo’n begrip. Het ego. Je moet je ego overwinnen. Ego-loosheid. Nou, dat was een oefening in acceptatie, hoor.   Inmiddels begin ik mezelf een beetje te begrijpen en kan ik zien en zeggen dat een van de vragen die ik heb is of zo’n benadering van de mind voldoende uitgaat van oordeel-loosheid, of het geen dualisme schept en of die mind dan mijn werkelijke essentie onderdrukt. Dat maakt dat ik gesprekken hierover wat rustiger kan voeren en me meer gegrond voel in ‘mijn’ standpunt en minder bepaald wordt door het standpunt van de ander.   Het is ingewikkeld. Want ik verlang er dan naar dat de mind met mededogen bekeken wordt. Maar mijn mededogen en compassie met de vertegenwoordigers van dit standpunt is niet zo groot. Tegenstanders. Een manier van vijanddenken. Dat wil ik niet, natuurlijk, maar het is er wel. En soms zit ik dan in het zelf-oordeel: waarom heb je dit fanatisme, laat dat nu eens los. Het is ook ingewikkeld omdat je kunt zeggen: ‘zie je wel, dat zit in je mind, dat is een concept’, een ‘verkeerd’ zaad’. Een uitdaging in acceptatie.   En dan is er ineens deze tekst:   Vol van vertrouwen heb je je huis verlaten En al snel leer je om de Weg te volgen- Jezelf een vriend maken voor iedereen En iedereen tot vriend maken.   Want als de hele wereld je vriend is, Is er voor angst geen plaats die je thuis kunt noemen.   En als je de mind tot vriend maakt, Zul je weten wat vertrouwen Echt betekent. Luister.   Ik heb deze Weg van Vriendschap tot haar einde gevolgd. En ik kan met absolute zekerheid zeggen:   Het zal je naar huis brengen.   Toen ik deze tekst las gebeurde er ook iets in mijn lichaam. Ontspanning. Blijheid. Inzicht. Grote glimlach. Golf van energie. Herkenning. In woorden gezegd: de kern van de oefening is ‘vriendschap sluiten’ met dat wat er is.  Ik heb het pad nog niet, zoals de schrijfster van dit gedicht, tot het einde gevolgd. Ik sta nog maar aan het begin.   Vriendschap, vrede sluiten, diep luisteren, accepteren. Belangrijke waarden in onze beoefening. Soms kan ik voelen dat deze golf van weerstand erom vraagt om gezien en omarmd te worden. Kan ik vriendschap sluiten met deze allergie?   Dit is, zoals vaker mijn persoonlijke aanleiding voor de beoefening van maandagavond: accepteren, vriendschap oefenen. Ik vertrouw erop dat je als lezer(es) en beoefenaar zelf ook een herkenbare ervaring of uitdaging hebt.   Je bent van harte welkom, maandag. Ik wens je een ontspannen weekend met mooie, 'mindfulle'  momenten van acceptatie.   Joost Vriens. NB: Van 11 juli tot 1 augustus geen online Sangha ivm vakantie

De bijeenkomst vindt Maandag avond plaats in de Schatkamer Mimosaplein 2  De indeling van de avond is: 19:15: voorbereiden van de ruimte 19.30: aankomen, thee en ontmoeting 20h00  Inleiding thema, geleide meditatie, loopmeditatie, stille meditatie.  ca 21h00.  dharma-sharing ca 21h30  afsluiting en opruimen Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.

Listening to the Bell Dear Friends, Sometimes, it is very difficult to accept that it is like it is. “This is it” is a very deep wisdom of life and also not always easy to practice. Irritation. Anger. Blame. Every now and then I feel overwhelmed by a strong combination of a physical and mental allergic reaction. It comes from deep within me. Tension. Strong hardening from my muscles. Angry voice.   One of these sensitivities is connected to a key point of our practice. The mind. ‘You have to be alert, because the mind tricks you’. ‘You cannot see reality as it really is because of your mind’. ‘One of the goals of the practice is to free you from the mind’. Serious and important statements. Part of a very valuable tradition. Thay’s ‘are you sure’ is a strong koan. Bringing the mind ‘back to the here and now is an experience I know from my own practice.   But there is this wave of resistance in me that makes it hard for me to listen deep and with compassion. This resistance is not just in my thoughts, in my mind. I can feel it in my body. Strong physical reaction. I have the feeling it is born there, not in my mind. I guess it is connected to old pain. I still don’t understand it, no clear sight of the root of this allergic reaction.   Decades ago, when i started reading psychology, I encountered a similar process. The ego. Je have to overcome your ego. It is like a battle. Free of ego. Liberation. Back then, I had no practice, but it was a challenge.   In the meantime, after strong and sometimes painful discussions, some understanding is on its way. Now I can see that one of the questions I have is if such a approach of the mind insufficiently based on the principle of non-judgement. Another is related to a dualism that I think I recognize here. The question of the mind is suppressing my core essence? These insight questions support me in more relaxed conversations about this topic and that I feel somewhat more grounded in ‘my’ point of view and less as a reaction to the point of view of the other.   It is very complicated. I long for a compassionated view of the mind. Of my mind. But my compassion and understanding of the people who represent this point of view about the mind is much smaller.  A form of opponent thinking. And that is not what I want. But it is there. It is as it is at such a moment. And there is also the question of self-judgement: why are you so fanatic about this? Let it go! Be a real practitioner! Not to mention the complicated layer of this argument: ‘you prove it yourself, this is your mind who is fooling you, it is a concept, it is a not nourishing seed’ Enough challenge to practice for years on this cushion.   And then, in one moment, there is this text   Full of trust you left home, And soon learned to walk the Path- Making yourself a friend to everyone And making everyone a friend.   When the whole world is your friend, Fear will find no place to call home.   And when you make the mind your friend, You’ll know what trust Really means.   Listen.   I have followed this path of friendship to its end. And I can say with absolute certainty-   It will lead you home.     The moment I read this poem there was also a shift in my body. Relaxation. Joy. Insight. A big smile. A boost of energy. Recognition. Remembering. Expressed in words: the core of the practice is to befriend all there is. I am not at the end of this path, like the woman who wrote this. So no certainty. I am at the beginning.   Friendship. Peace. Deep listening. Accepting. Important values in our practice. Every now and then I can feel that this allergic reaction is asking for embracement. How to befriend this allergy?   This is my personal cause for the practice theme of our sangha meeting coming Monday. You may have noticed  I often use my own experience in this invitations and themes. It is my interpretation of informal practice. Insight and experience are related. The direction of the theme is acceptance, practicing friendship with life.  In doing this, I have a strong confidence that you, reader and practitioner can relate this theme with your own experiences, challenges, maybe a slight form of an allergy.   You are cordially invited, Monday evening. Ik wish you a relaxed weekend, with beautiful mindful moments of acceptance and joy.   Joost Vriens NB: Because of the holiday-period, there will be no Online Sangha from July, 11 until August 1st. You can join the live Sangha at the Schatkamer.