De realiteit is ondeelbaar - Reality is undivided 20220627

De realiteit is ondeelbaar,

Reality is undivided.

Online Sangha avond, en meditatie in de Schatkamer
Maandag Juni 27, 2022   (English below)

Dierbare vrienden,

Een tijdje terug stuurde ik dit plaatje mee met de uitnodiging:

Het toont de onderlinge verbinding tussen de wortel, de stam, de takken, de bladeren, de lucht, de zon, de wolken, de regen, de aarde.
Neem een van deze weg en het totaal kan niet meer bestaan.
Waar begint de boom, of is er een einde? Is de boom begrensd in de ruimte?
Wanneer is de boom? Is er een geboorte of dood?

Deze week las ik in een tekst van Thay; vrij vertaald was dat als:
Het blad voedt de stam en de wortels met lucht en met de energie van de zon, Is het blad dan de vader van de wortel?
De wortel voedt de stam en de bladeren met het water en de stabiliteit van de aarde, is de wortel de moeder van het blad?

Zodra je even stilstaat en dieper kijkt of voelt, zie en ervaar je dat niets zonder al het andere kan verschijnen.
Bij mij volgt dan onmiddellijk een gevoel van ontzag, verbinding en dankbaarheid.

Toch is het in het dagelijks leven lastig om direct in die ervaring te komen, zeker in relatie tussen mensen die ieder een ander idee hebben van een volgende stap.

Onze mind, ons bewustzijn is een meester in het onderscheiden, opdelen en benoemen. Voor je het doorhebt is er in je mind een ik en een jij, een hier en een daar, een gisteren en een straks. We realiseren ons nauwelijks dat we maar een klein stukje van de realiteit kunnen zien en toch nemen we onze gedachten aan als waar.

Doordat we deel zijn van het geheel worden we gedragen, tegelijkertijd dragen wij het geheel, Ieder van ons heeft ook een bijdrage in het geheel. 
Als er iets onverwachts gebeurt denken sommige mensen "Heb ik iets verkeerd gedaan"
Anderen denken bij die zelfde situatie "heb ik weer, ik ben altijd de klos"
Anderen denken mogelijk "Wie heeft dat gedaan !"
Het is onze mind die scheiding brengt in de realiteit, die direct vertaald naar ik of jij, hier of daar etc
Het helpt om te stoppen en een tweede keer te kijken, om een poging te wagen om het totaal te zien.

Als er een conflict is tussen mensen, dan is bij een van twee of bij allebei de verbinding uit de aandacht verdwenen.
De weg terug is de weg van de verbinding, naar de wortel en de bron van het leven. We zijn een ondeelbaar geheel.
De uitnodiging is om je aandacht daarnaar terug te brengen.
Bijvoorbeeld via je adem of je lichaamservaring kun je weer contact maken.
Kun je je aandacht weer terug brengen bij de verbinding en je innerlijke wijsheid.
Kun je weer herkennen dat de ander geen ander is, maar een deel van je ware thuis.
Dat je samen het leven bent

Ik wens ons een weekend vol vrijheid, dankbaarheid en verbinding,
Liefdevolle groeten,
Hans

Je bent welkom  live en online

De indeling van de avond is:
19:15: voorbereiden van de ruimte
19.30: aankomen, thee en ontmoeting
20h00   Video: A cloud never dies (ca 29min), stille meditatie, 
ca 21h00.  dharma-sharing
ca 21h30  afsluiting en opruimen
Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil

Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen.
Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen.
Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken.
Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.

Reality is undivided
Dear friends,
Some time ago I send the above picture of a tree and roots with the invite.
It shows the interconnectedness and the interdependence of the roots, the stem, the branches, the leaves, the air, the sunshine, the clouds, the rain and  the earth.
Take one of these out and the total cannot exist anymore
Where is the beginning of the tree? is there an end?
When is the tree? Is there a birth or a death?

This week I was reading a text from Thay, I translate it to:
The leaf is feeding the stem and the root with the air and the energy of the sun, is the leaf the father of the root?
The root is feeding the stem and the leaf with water and stability from the earth, is the root the mother of the leaf?

As soon as you stop and look deeper, you see and experience that nothing can exist without the rest.
For me that invokes a direct feeling of awe, connectedness and gratitude.

Still it is very difficult in daily life to experience this, especially in relationships between people, certainly when each has a different idea of what the next step can be.

Our mind is a master of dividing, categorizing and expecting.
We hardly realize that we only see part of the whole, but still we take our thoughts as the truth

When there is a conflict between people, one of them or both have lost the connectedness from their awareness.
The road back is the road of connectedness, to the root and the source of being, of life.

For instance by following the breath or your bodily sensations you can regain contact,
and bring back your attention to your connectedness and your inner wisdom.

Have a wondrous day, with gratitude and connection,
Warm greetings,
Hans

The format of this evening 
19:15 : preparing the room
19h30: arriving , calming down with tea
20h00  Video premiere: A cloud never dies (ca 29 min);
Silent meditation,
ca 21h00.  dharma-sharing
ca 21h30  Closing, clearing the room
Tea and personal contact for who wishes to stay

In meditation we can practice and experience that your insight is there, just stop and allow it to manifest.
You are bigger, wiser and more stable than you think.                         

Dankbaarheid, Gratitude, Sangha avond 20 juni 2022

 

Dankbaarheid; gratitude Online Sangha avond, en meditatie in de Schatkamer Maandag June 20, 2022   (English below) (The guidance will be in Dutch) Beste Vrienden, Is dankbaarheid een emotie of een eigenschap? Is er een pad naar dankbaarheid of is dankbaarheid de weg? Een wijze zei ooit: “Ik klaagde dat ik geen schoenen had, tot ik een man ontmoette zonder voeten.”  Toen Vincent vertelde dat hij dagelijks een aantal dingen opschreef waarvoor hij dankbaar was, voelde dat onwennig voor hem. Alsof het een rationele oefening in het ervaren van dankbaarheid was. Ik heb dezelfde ervaring met het oefenen in dankbaarheid: mijn mind wil steeds nieuwe dingen, meer dingen en de controle hebben over dingen. Onze aandachtsspier wordt lui als we toegeven aan de gewoonte energie: we vergeten op te merken dat wat we hebben, precies datgene is dat we willen en wat we nodig hebben.       In de psychologie is dankbaarheid als emotie wetenschappelijk  onderzocht. Het blijkt dat mannen (in de USA) dankbaarheid vaker dan vrouwen, associeren met zwakheid, met schuldgevoel of met beide. Vrouwen geven vaker aan dankbaar te zijn en daardoor minder vaak jaloers, egocentrisch en bezitterig te zijn. Dankbaarheid als emotie is omringd met haar kalme vrienden van gezegend te zijn, je in evenwicht voelen, tevredenheid ervaren. In de emotiemeter hieronder kun je zien dat kalmte, veiligheid en meditatie de 'stepping stones' zijn op de weg naar dankbaarheid.  Het is de moeite waard om dankbaarheid te oefenen en de ruimte te geven. Het is een positief gevoel dat je gelukkiger, minder bezitterig en evenwichtiger maakt.   CATVIL: mijn ezelsbrug  Door de zes spirituele en mentale krachtbronnen Concentratie, Aandacht, Toewijding, Vertrouwen, Inzicht en Los kunnen laten, steeds opnieuw te oefenen in de Sangha, effenen we een kalm pad naar dankbaarheid.  Een zaadje dat het waard is om onze aandacht te krijgen.  Neem je bij de loop meditatie in de Sangha voor om bij iedere stap en bij iedere ademhaling ‘Ik ben genoeg’ en ‘Ik heb genoeg’ in stilte te herhalen.   Dankbare groet, Wim Practicing Gratitude (this evening will be in Dutch) Dear Friends, Is gratitude an emotion or a quality? Is there a path with gratitude at the end or is gratitude the way? A wise man once said: “I complained about having no shoes untill one day I met a man without feet” Vincent shared that he felt slightly uncomfortable when he started to journal daily things that he was grateful for. It seemed like a rational practice in experiencing gratitude. I have the same experience in practicing gratitude: my mind needs new things all the time, needs more things and craves for controle on what happens. Our mouscle of attention becomes lazy when we surrender to habit energy: we forget to become aware that what we have is exactly that what we want and what we need at this moment.     There is scientific research in western psychology in the subject of gratitude as an emotion. Male humans (in the USA) tend to associate gratitude more often then women with weakness, guilt of both. Women express that they are more often grateful and, because of that, less often jealous, egocentric and possessive. Gratitude as an emotion is surrounded by her calm friends: to feel blessed, to be aware of your balanced state, to experience peace. Looking at the ‘emotiemeter’ below you can see that calmness, safety and meditation are the stepping stones on the way to gratitude. It is very worthy to practice gratefulness and give it space. It is a positive feeling, that makes you happier, less possesive and more balanced. CADTIL: my mnemonic. We create a calm path to being grateful by using, practicing the six spiritual and mental sources of power: Concentration, Awareness, Dedication, Trust, Insight and Letting go. A very nourishing seed that deserves our presence. During walking meditation, you can ilently repeat by every step and breathing in: ‘I am enough’ and: ‘I have enough’ Grateful greeting, Wim

Wakker worden, To wake Up, Sangha 13juni 2022

 

Wakker worden, To wake Up Online Sangha avond, en meditatie in de Schatkamer Maandag June 13rd 2022   (English below) “And it’s all right now, I’ve learned my lesson well, See you, Can’t please everybody, So you got to please yourself’   Garden Party, Rick Nelson.   Beste Vrienden,   “Wake up” was de kalligrafie van Thich Nhat Hanh die ik vanmorgen opsloeg. Mooie, prikkelende boodschap aan het begin van een kalme zaterdag. Bij de ingang van de supermarkt waar ik mijn boodschappen doe zit een man die liedjes zong en gitaar speelde. Hij zit er vaker. Als ik naar hem kijk zie ik hem genieten van het muziek maken. Er staat een mok om geld in te doen, hij heeft zelfs een QR code om digitaal te schenken. Ik geef hem wat geld, wisselen een knipoog uit en ik draai me om en loop de winkel binnen. Midden in de winkel ontdek ik dat ik zijn liedje aan het neuriën ben. Vertrouwde melodie, maar de tekst…..?   Een paar uur later open ik mijn aantekenboekje om te gaan zoeken naar een thema voor de Sangha maandag. Ik heb daarin een paar gedachten opgeschreven gedurende de afgelopen weken. Ik kijk de tuin in en ineens schiet me de tekst van het refrein te binnen. Ik schrijf de tekst(zie hierboven) op.  Diep in mijn lichaam merk ik een sterke reactie op. Die ik niet in woorden kan uitdrukken. In mijn gedachten steekt een storm op: het afwijzen van het woordje ‘pleasen. ‘Dit kan niet! Nee, nee. Niet echt zen. Klopt niet!’ Ik kan toch kalm blijven en min of meer stil en dan kan ik langzaam verbindingen zien met mijn beoefening zoals de zon langzaam boven de horizon komt. Thich Nhat Hanh die zegt dat je eerst voor jezelf moet zorgen voordat je voor iemand anders kunt zorgen. Metta meditatie begint met jezelf. Op en bepaald moment herken ik dat dit refrein een gewoontepatroon van mezelf woorden geeft: eerst voor de ander zorgen, dan voor jezelf.   Vroeg in de avond maai ik het gras. Prachtig zonlicht. Ineens schiet me de metafoor te binnen: het beoefenen kun je vergelijken met een tuinman. Op tijd water geven, soms iets wieden, zorg hebben, de planten zelf laten groeien. Glimlach. Een verband met de titel van het liedje.   Op de tafel waar ik nu schrijf ligt een briefje. Daarop staat de uitgeschreven tekst van een geleide meditatie die ik beoefen uit de Plum Village app: ‘het omarmen van ongemakkelijke gevoelens’ van broeder Phap Linh. De derde stap is: ik adem in, ben me gewaar van de vele condities van vreugde in mijn leven, ik adem uit en ik laat het toe dat dit gevoel van vreugde me voedt. Ook daar voel ik een verband met deze gift in de ochtend. Misschien kun je het zien, misschien ook niet. Al deze aanrakingen voelen als het geluid van de bel.   Wakker worden en blijven voor de onderlinge verbondenheid van alles met alles. Inzicht zit niet alleen in een tekst van Thich Nhat Hanh. Het kan ook in een toevallige ontmoeting zitten. Met aandacht en openheid aanwezig zijn. Het is een uitnodiging om mezelf wakker te maken en te houden. Dat is mijn taak. Maar het grotere geheel waar ik deel van uitmaak, in vele vormen kan als een bel dienen. Om stil te staan en tot mezelf te komen. Diep kijken, diep luisteren. Met een vraag: laat ik het mezelf toe om aangeraakt te worden, om te ontvangen?   Ik nodig jullie van harte uit om deze open houding van aanwezigheid samen te beoefenen. Dit is mijn welgemeende uitnodiging vanuit mijn hart, geworteld in de context van interbeing om samen met jullie deze houding van openheid, present zijn en te ontvangen te beoefenen.   Ik wens jullie allen een vreugdevol weekend. Joost Vriens

To Wake Up and receive. “And it’s all right now, I’ve learned my lesson well, See you, Can’t please everybody, So you got to please yourself’   (Garden Party, Rick Nelson.)   Dear Friends,   When I opened the collection of calligraphies from Thich Nhat Hanh I looked at ‘Wake Up!’ I was grateful. A beautiful, challenging message at the beginning of a lazy Saturday. There was a man singing songs, playing guitar at the entrance of the supermarket where I do my shopping. I know him, he sits there almost every Saturday. While singing, he is shining, he enjoys it very much. It nourishes him. There’s a can to put in some money, he even has a QR code, but I think that he just enjoys sharing sparkles of joy. I give him some money, we exchange a blink of the eye and I walk into the supermarket. When I’m halfway shopping I notice that I am humming his song. I know the melody, but cannot remember the text.    A few hours later I open my notebook to search for a theme for our Sangha on Monday. During the last two weeks I’ve written down some thoughts. I look into the garden and suddenly the chorus from the song pops up into my mind. I add the text (see above) in my Zen-notebook.   Deep in my body I feel a very strong response. I am not able to describe this in words. I notice a strong tension in my thoughts, a struggle and rejection focused on the word ‘pleasen’. No no. This is not Zen. Not right. I can stay calm and more or less silent and then I can see connections with my practice as if the sun rises above the horizon. Thich Nhat Hanh often repeated that you have to take care of yourself first before you can take care of another. The first step of Metta meditation is for yourself. And then I recognize that this chorus gives words to a very strong habit pattern in my life: first take care of the other, and then maybe take care of myself.   Around six in the evening I mow the grass. Beautiful sunlight. Then I remember a metaphor: you can compare your practice with gardening. To water the plants if needed, weeding with a careful hand between the plants, but above all: support the growing of plants, let Nature have its path. A big smile on my face. A connection with the title of the song.    At a corner of the table where I am writing this text is a note. I’ve written down the text of a guided meditation that I practice every evening. It’s from the Plum Village app by brother Phap Linh: ‘embracing unpleasant feelings’.  The third step is: ‘breathing in, I am aware of the many conditions of joy in my life; breathing out I allow the feeling of joy to nourish me’. Another connection with the gift from this morning. Maybe you can see it, maybe not. They all feel like sounds of the bell.   To wake up and stay awake for the interconnectedness from everything with everything. Insight and practice can be found at more places then his texts of his tradition and Sangha. You can also touch it in a unexpected encounter. To be present, in awareness and with an open mind. These small events during this day are, for me, an invitation to wake myself up. To stay awake. That’s my job. But I am a part of this universe. It knock on my door in very different ways. As a gift. Small events and experiences can serve as a bell. To stop, stand still en return to myself. Deep looking, deep listening. With, in this case, a question: Do allow myself to be touched?   Ik nodig jullie van harte uit om deze open houding van aanwezigheid samen te beoefenen. This is my warm invitation from my heart, rooted in interbeing to practice this attitude of openness, awareness and receiving.   I wish you all a joyfull weekend.   Joost Vriens. Monday evening Our S