Wakker worden, To wake Up, Sangha 13juni 2022

 

Wakker worden, To wake Up Online Sangha avond, en meditatie in de Schatkamer Maandag June 13rd 2022   (English below) “And it’s all right now, I’ve learned my lesson well, See you, Can’t please everybody, So you got to please yourself’   Garden Party, Rick Nelson.   Beste Vrienden,   “Wake up” was de kalligrafie van Thich Nhat Hanh die ik vanmorgen opsloeg. Mooie, prikkelende boodschap aan het begin van een kalme zaterdag. Bij de ingang van de supermarkt waar ik mijn boodschappen doe zit een man die liedjes zong en gitaar speelde. Hij zit er vaker. Als ik naar hem kijk zie ik hem genieten van het muziek maken. Er staat een mok om geld in te doen, hij heeft zelfs een QR code om digitaal te schenken. Ik geef hem wat geld, wisselen een knipoog uit en ik draai me om en loop de winkel binnen. Midden in de winkel ontdek ik dat ik zijn liedje aan het neuriën ben. Vertrouwde melodie, maar de tekst…..?   Een paar uur later open ik mijn aantekenboekje om te gaan zoeken naar een thema voor de Sangha maandag. Ik heb daarin een paar gedachten opgeschreven gedurende de afgelopen weken. Ik kijk de tuin in en ineens schiet me de tekst van het refrein te binnen. Ik schrijf de tekst(zie hierboven) op.  Diep in mijn lichaam merk ik een sterke reactie op. Die ik niet in woorden kan uitdrukken. In mijn gedachten steekt een storm op: het afwijzen van het woordje ‘pleasen. ‘Dit kan niet! Nee, nee. Niet echt zen. Klopt niet!’ Ik kan toch kalm blijven en min of meer stil en dan kan ik langzaam verbindingen zien met mijn beoefening zoals de zon langzaam boven de horizon komt. Thich Nhat Hanh die zegt dat je eerst voor jezelf moet zorgen voordat je voor iemand anders kunt zorgen. Metta meditatie begint met jezelf. Op en bepaald moment herken ik dat dit refrein een gewoontepatroon van mezelf woorden geeft: eerst voor de ander zorgen, dan voor jezelf.   Vroeg in de avond maai ik het gras. Prachtig zonlicht. Ineens schiet me de metafoor te binnen: het beoefenen kun je vergelijken met een tuinman. Op tijd water geven, soms iets wieden, zorg hebben, de planten zelf laten groeien. Glimlach. Een verband met de titel van het liedje.   Op de tafel waar ik nu schrijf ligt een briefje. Daarop staat de uitgeschreven tekst van een geleide meditatie die ik beoefen uit de Plum Village app: ‘het omarmen van ongemakkelijke gevoelens’ van broeder Phap Linh. De derde stap is: ik adem in, ben me gewaar van de vele condities van vreugde in mijn leven, ik adem uit en ik laat het toe dat dit gevoel van vreugde me voedt. Ook daar voel ik een verband met deze gift in de ochtend. Misschien kun je het zien, misschien ook niet. Al deze aanrakingen voelen als het geluid van de bel.   Wakker worden en blijven voor de onderlinge verbondenheid van alles met alles. Inzicht zit niet alleen in een tekst van Thich Nhat Hanh. Het kan ook in een toevallige ontmoeting zitten. Met aandacht en openheid aanwezig zijn. Het is een uitnodiging om mezelf wakker te maken en te houden. Dat is mijn taak. Maar het grotere geheel waar ik deel van uitmaak, in vele vormen kan als een bel dienen. Om stil te staan en tot mezelf te komen. Diep kijken, diep luisteren. Met een vraag: laat ik het mezelf toe om aangeraakt te worden, om te ontvangen?   Ik nodig jullie van harte uit om deze open houding van aanwezigheid samen te beoefenen. Dit is mijn welgemeende uitnodiging vanuit mijn hart, geworteld in de context van interbeing om samen met jullie deze houding van openheid, present zijn en te ontvangen te beoefenen.   Ik wens jullie allen een vreugdevol weekend. Joost Vriens

To Wake Up and receive. “And it’s all right now, I’ve learned my lesson well, See you, Can’t please everybody, So you got to please yourself’   (Garden Party, Rick Nelson.)   Dear Friends,   When I opened the collection of calligraphies from Thich Nhat Hanh I looked at ‘Wake Up!’ I was grateful. A beautiful, challenging message at the beginning of a lazy Saturday. There was a man singing songs, playing guitar at the entrance of the supermarket where I do my shopping. I know him, he sits there almost every Saturday. While singing, he is shining, he enjoys it very much. It nourishes him. There’s a can to put in some money, he even has a QR code, but I think that he just enjoys sharing sparkles of joy. I give him some money, we exchange a blink of the eye and I walk into the supermarket. When I’m halfway shopping I notice that I am humming his song. I know the melody, but cannot remember the text.    A few hours later I open my notebook to search for a theme for our Sangha on Monday. During the last two weeks I’ve written down some thoughts. I look into the garden and suddenly the chorus from the song pops up into my mind. I add the text (see above) in my Zen-notebook.   Deep in my body I feel a very strong response. I am not able to describe this in words. I notice a strong tension in my thoughts, a struggle and rejection focused on the word ‘pleasen’. No no. This is not Zen. Not right. I can stay calm and more or less silent and then I can see connections with my practice as if the sun rises above the horizon. Thich Nhat Hanh often repeated that you have to take care of yourself first before you can take care of another. The first step of Metta meditation is for yourself. And then I recognize that this chorus gives words to a very strong habit pattern in my life: first take care of the other, and then maybe take care of myself.   Around six in the evening I mow the grass. Beautiful sunlight. Then I remember a metaphor: you can compare your practice with gardening. To water the plants if needed, weeding with a careful hand between the plants, but above all: support the growing of plants, let Nature have its path. A big smile on my face. A connection with the title of the song.    At a corner of the table where I am writing this text is a note. I’ve written down the text of a guided meditation that I practice every evening. It’s from the Plum Village app by brother Phap Linh: ‘embracing unpleasant feelings’.  The third step is: ‘breathing in, I am aware of the many conditions of joy in my life; breathing out I allow the feeling of joy to nourish me’. Another connection with the gift from this morning. Maybe you can see it, maybe not. They all feel like sounds of the bell.   To wake up and stay awake for the interconnectedness from everything with everything. Insight and practice can be found at more places then his texts of his tradition and Sangha. You can also touch it in a unexpected encounter. To be present, in awareness and with an open mind. These small events during this day are, for me, an invitation to wake myself up. To stay awake. That’s my job. But I am a part of this universe. It knock on my door in very different ways. As a gift. Small events and experiences can serve as a bell. To stop, stand still en return to myself. Deep looking, deep listening. With, in this case, a question: Do allow myself to be touched?   Ik nodig jullie van harte uit om deze open houding van aanwezigheid samen te beoefenen. This is my warm invitation from my heart, rooted in interbeing to practice this attitude of openness, awareness and receiving.   I wish you all a joyfull weekend.   Joost Vriens. Monday evening Our S