Ruimte om te helen ++ Space to heal.

 

Ruimte om te helen.

Space to heal.

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 22 september, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,

"Toen ik ging zitten merkte is pas hoe moe ik was"
"Ik had wat tijd nodig om op adem te komen"
"Het was een zware tijd, en we hebben een jasje uitgedaan, maar langzaam kunnen we weer ontspannen en om ons heen kijken."

Deze uitspraken zullen geen verrassing zijn en mogelijk heb je die zelf ook gebruikt.
De mens is een krachtige en veerkrachtige soort. Zo krachtig zelfs dat we onszelf regelmatig voorbij lopen.
De andere kant is er ook; als de omstandigheden moeilijk zijn blijkt dat je steviger bent en tot meer in staat bent dan je dacht.

Er is echter een verschil of die kracht gewekt wordt uit wilskracht of uit verbinding en vertrouwen. Mijn ervaring is dat doorgaan uit wilskracht vaak lukt, maar uiteindelijk een hoge prijs heeft.

In onze Boedhistische beoefening is er de praktijk van "Toevlucht nemen", "Taking refuge".
Een poging om het te duiden zou ik zeggen:
Wilskracht komt uit onze mind; Toevlucht heeft betrekking op ons zijn, ons wezen.
Als je toevlucht neemt, betreedt je een ruimte die je kunt beschrijven als ondeelbaar en onaantastbaar. Je laat de wereld van afscheiding los. Je komt thuis bij je wortels, bij je bron.

Een collega die met zijn gezin temaken kreeg met een ernstige ziekte van zijn zoon vertelde me deze week:
"Ik kan moeilijk benoemen hoe we hier samen doorheen gekomen zijn, het enige wat ik kan bedenken is het woord 'Liefde', we hebben elkaar vastgehouden met compassie en dankbaarheid "

We kunnen ruimte geven aan de verbondenheid.
In de verbondenheid (ongedeeldheid) ben je niet alleen en kun je ook de mensen om je heen de ruimte en gelegenheid geven om te helen.

Het leven is een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Space to heal.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

"Only when I sat down I could feel how tired I was"
"I needed some time to catch my breath"
"I has been a tough period, we all shed some skin, but slowly we can relax again and look around"

The words may not come as a surprise to you, you may have used them yourself.
Humans are a powerful and resilient species. So powerful that we regularly run faster than our feet can carry.
The other side is there too, when the circumstances are rough, it turns out that we are more solid and capable of more than we thought.

There is however a difference if this power is rooted in willpower or in connectedness and trust. My experience is that moving on based on willpower often works, but in the end will have a high cost.

Our Buddhist practice gives us the option of "taking refuge".
An attempt to give that words would be:
Willpower originates from our mind (Our discursive thinking) and Taking refuge is rooted in our being.
When you take refuge, you enter a space that can be described as indivisible and  immutable. You let the world of separation go. You come home to your roots, your source.

A colleague who, with his family, was confronted with serious illness of his son told me this week:
"I can hardly give words to how we got through this together; The only thing I can think of is the word 'Love', we held each other with compassion and gratitude"

We can give space to connectedness.
In connectedness (non-separation) you are not alone an you can give the people around you space and support to heal.

You stop separation and judgement; You come home; You come home to your source.
In the words of Thich Nhat Hanh:
"I have arrived, I am home" In the safe place, where you do not have to up-hold or defend  anything.
Thay Cuong Lu says:
"You let go of your conditioned mind, and give room to your raw, unconditioned mind" You are open and receptive to become aware without discrimination (separation) or judgement. You are empty of separation.
As soon as you notice were you create separation, you also notice connectedness.

Life is a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans

When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.
  

Oplossen in de leegte. ++ Dissolving in emptiness.

 

Oplossen in de leegte.
Dissolving in emptiness. 

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 15 september, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,

Voor wie een auto of een fiets heeft, zal het geen moeite kosten om te zien dat regelmatig onderhoud en verzorging een noodzaak is. Simpele dingen, zoals banden die te zacht zijn of gebrek aan olie kan snel tot schade leiden.
Toch, als het om onze mind of onze relaties gaat, gaan we daar vaak onvoorzichtig mee om.
Als je aan het wandelen bent kun je best een eind komen met een steentje in je schoen. Het is beter om even te stoppen en voor je voet te zorgen voor er schade is.

Vorige week hebben we hiervoor het advies van de Boeddha onderzocht, deze stappen worden voorgesteld:
Samatha - Stoppen, kalmeren, ruimte maken
Smrti (Sati) - Open, oordeelloze, ontvankelijke aandacht.
Samadhi - Concentratie, diep kijken(Vipassana)
Prajna - Inzicht (Vinden / Toepassen)

Wat gebeurt er als je stopt? Wat stop je?
Je stopt onderscheid en oordeel; je komt thuis; je komt thuis bij je bron;
In de woorden van Thich Nhat Hanh:
"I have arrived, I am home" Op de veilige plek waar je niets hoeft op te houden of te verdedigen.
Thay Cuong Lu zegt:
"Je laat je geconditioneerde mind los, en geeft je blanco, ongevormde (raw) mind de ruimte"
Je bent open en ontvankelijk om waartenemen zonder discriminatie (afscheiding) of oordeel. Je bent leeg van afscheiding.
Zodra je ziet (voelt) waar je een scheiding maakt, zie (voel) je ook de verbinding.

In haar boek "When things fall apart" beschrijft Pema Chodron prachtig hoe veel pijn het doet om hardnekkig iets in stand te willen houden. En dat er moed nodig is om los te laten.

De vrijheid die ontstaat, als de gescheidenheid oplost en de verbinding weer zichtbaar (voelbaar) wordt, is helend en voedend.

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij, is de vraag die we de afgelopen weken hebben onderzocht.
Met mildheid en compassie kunnen we stoppen en diep kijken naar onze gedachten en emoties; Naar onze relaties en omgeving.
Met inzicht kunnen we zorgen voor pijn en verbinding ruimte geven. Met inzicht kunnen we in dankbaarheid zorgen voor wat dierbaar en kwetsbaar is. 

Het leven is een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Of onze eerdere BLOG-post: https://ehv-uni-sangha.blogspot.com/2018/09/diep-luisteren-vanuit-de-leegte-deep.html

Dissolving in emptiness.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

When you own a car or a bicycle, it will be no effort to see that regular maintenance and care is a necessity. Simple things like soft tires or lack of oil can lead to significant damage.
Yet when it concerns our mind or our relationships, we are often careless.
When you go for a long walk, you can go quite some distance with a small rock in your shoe. But it will be better to stop for a moment and take good care of your foot before damage occurs.

Last week we have looked at the advise of the Buddha. These steps are proposed:
Samatha - stopping, calming, making space.
Smrti ( Sati) - open, receptive awareness, without judgement.
Samadhi - Concentration, deep looking (Vipassana)
Prajna - Insight (discovering / applying)

What happens when you stop? Wat is stopped?
You stop separation and judgement; You come home; You come home to your source.
In the words of Thich Nhat Hanh:
"I have arrived, I am home" In the safe place, where you do not have to up-hold or defend  anything.
Thay Cuong Lu says:
"You let go of your conditioned mind, and give room to your raw, unconditioned mind" You are open and receptive to become aware without discrimination (separation) or judgement. You are empty of separation.
As soon as you notice were you create separation, you also notice connectedness.

In het book "When things fall apart", Pema Chodron describes beautifully how much it hurts when you try to up-hold something. And also that it takes a lot of courage to let go.

The freedom that manifests, when separation dissolves and connectedness becomes visible, is healing and nourishing.

"How am I present in this world and how is the world present in me." is the question that we have investigated the past weeks.
With mildness and compassion, we can stop and look deeply to our thoughts and emotions; To our relationships and environment. With insight we can take care of pain and give room to connectedness. With insight we can take care with gratitude for what is precious and vulnerable.

Life is a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans

When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.
 

Or our earlier BLOG-post:
https://ehv-uni-sangha.blogspot.com/2018/09/diep-luisteren-vanuit-de-leegte-deep.html

Dans van bladeren en wind. ++ Dance of leaves and wind.

Dans van bladeren en wind.

Dance of leaves and wind. 

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 8 september, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,


Deze week zat ik op mijn meditatie bankje en er speelde zich een hele film af in mijn geest. Of liever een toneelstuk, waarin de spelers de vrijheid namen om bepaalde scenes steeds overnieuw te doen.
Met een lichte verbazing brak mijn concentratie: " Waar ben ik?", met een glimlach herhaalde ik: waar ben ik beland? mijn aandacht was volledig afgedwaald.
Een oefening die Thay Cuong Lu ons ooit gaf hielp; Ik zei hardop "Hans waar ben je?"
Ik voelde weer het bankje onder mij en hoe mijn knieen de grond raakten.  Mijn rechter hand kneep in mijn been en mijn linker hand was een vuist. Ik zat een beetje voorover en mijn nek was gespannen.

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
is de vraag die we de afgelopen weken hebben onderzocht.

Er was spanning in mij en onrust.
De wereld was nadrukkelijk aanwezig.

Mijn adem en mijn glimlach ontspande mijn handen en door rechtop te zitten ontspande mijn nek.
Ik was terug in de stilte. Echter iedere zintuigprikkel, iedere kleine beweging doorbrak de stilte.
Mijn adem werd rustiger en minder diep.
Ik volgde de rustige golvende beweging van mijn borst en de beweging werd steeds kleiner, tot er een minimum van beweging over was.
Het beeld van een heldere nazomerdag verscheen, Een lange zware tak van een boom bewoog loom met de wind, alle bladeren dansten ieder hun eigen dans.
De tijd viel weg.
Vol verwondering liet ik de dans tot me doordringen, de wind beweegt het blad, het blad beweegt de wind. Blad en wind als een geheel.

Thich Nhat Hanh zei eens: "Als een boom iets anders willen zijn dan een boom, dan raken we in moeilijkheden"

Het leven is een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.

Dance of leaves and wind. Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.   Dear Sangha, Earlier this week, I sat on my meditation bench and a complex film played in my mind. Or rather a theatrical play, where all the actors took the liberty to play certain scenes over and over again. With a slight surprise my concentration broke: "Where am I?" and with a small smile I repeated: Where have I drifted to? My awareness was completely gone astray. A practice that Thay Cuong Lu offered us once helped: I said out loud:  " Hans where are you?" Instantly I could feel the bench again beneath e and how my knees touched the ground. My right hand pinched my leg and my left hand was a fist. I was leaning a bit foreward and my neck was tensed-up. "How am I present in this world and how is the world present in me." is the question that we have investigated the past weeks. There was tension in me and unrest. The world was unavoidably present. My breath and my smile relax my hands an by sitting straight, my neck could relax. I was back in the silence. However every sensory trigger, every small movement broke that silence. My breath slowed down and became less deep. I followed the slowly waving movement of my chest and that movement became gradually smaller. The image of a bright afternoon in late summer appeared, a long heavy branch moved slowly with the wind, all leaves danced their own dance. Time disappeared. Full of wonder I let the dance sink in, the wind moves the leaf and the leaf moves the wind. Leaf and wind as a whole. Thich Nhat Hanh said once: " When a tree wants to be something else than a tree, we will be in trouble" Life is a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion. Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness. Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there. This Monday evening  we will meditate and share together. I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion. Warm regards Hans When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising. Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda Which says: This is because that is, this is not because that is not.