Oplossen in de leegte. ++ Dissolving in emptiness.

 

Oplossen in de leegte.
Dissolving in emptiness. 

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 15 september, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,

Voor wie een auto of een fiets heeft, zal het geen moeite kosten om te zien dat regelmatig onderhoud en verzorging een noodzaak is. Simpele dingen, zoals banden die te zacht zijn of gebrek aan olie kan snel tot schade leiden.
Toch, als het om onze mind of onze relaties gaat, gaan we daar vaak onvoorzichtig mee om.
Als je aan het wandelen bent kun je best een eind komen met een steentje in je schoen. Het is beter om even te stoppen en voor je voet te zorgen voor er schade is.

Vorige week hebben we hiervoor het advies van de Boeddha onderzocht, deze stappen worden voorgesteld:
Samatha - Stoppen, kalmeren, ruimte maken
Smrti (Sati) - Open, oordeelloze, ontvankelijke aandacht.
Samadhi - Concentratie, diep kijken(Vipassana)
Prajna - Inzicht (Vinden / Toepassen)

Wat gebeurt er als je stopt? Wat stop je?
Je stopt onderscheid en oordeel; je komt thuis; je komt thuis bij je bron;
In de woorden van Thich Nhat Hanh:
"I have arrived, I am home" Op de veilige plek waar je niets hoeft op te houden of te verdedigen.
Thay Cuong Lu zegt:
"Je laat je geconditioneerde mind los, en geeft je blanco, ongevormde (raw) mind de ruimte"
Je bent open en ontvankelijk om waartenemen zonder discriminatie (afscheiding) of oordeel. Je bent leeg van afscheiding.
Zodra je ziet (voelt) waar je een scheiding maakt, zie (voel) je ook de verbinding.

In haar boek "When things fall apart" beschrijft Pema Chodron prachtig hoe veel pijn het doet om hardnekkig iets in stand te willen houden. En dat er moed nodig is om los te laten.

De vrijheid die ontstaat, als de gescheidenheid oplost en de verbinding weer zichtbaar (voelbaar) wordt, is helend en voedend.

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij, is de vraag die we de afgelopen weken hebben onderzocht.
Met mildheid en compassie kunnen we stoppen en diep kijken naar onze gedachten en emoties; Naar onze relaties en omgeving.
Met inzicht kunnen we zorgen voor pijn en verbinding ruimte geven. Met inzicht kunnen we in dankbaarheid zorgen voor wat dierbaar en kwetsbaar is. 

Het leven is een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Of onze eerdere BLOG-post: https://ehv-uni-sangha.blogspot.com/2018/09/diep-luisteren-vanuit-de-leegte-deep.html

Dissolving in emptiness.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

When you own a car or a bicycle, it will be no effort to see that regular maintenance and care is a necessity. Simple things like soft tires or lack of oil can lead to significant damage.
Yet when it concerns our mind or our relationships, we are often careless.
When you go for a long walk, you can go quite some distance with a small rock in your shoe. But it will be better to stop for a moment and take good care of your foot before damage occurs.

Last week we have looked at the advise of the Buddha. These steps are proposed:
Samatha - stopping, calming, making space.
Smrti ( Sati) - open, receptive awareness, without judgement.
Samadhi - Concentration, deep looking (Vipassana)
Prajna - Insight (discovering / applying)

What happens when you stop? Wat is stopped?
You stop separation and judgement; You come home; You come home to your source.
In the words of Thich Nhat Hanh:
"I have arrived, I am home" In the safe place, where you do not have to up-hold or defend  anything.
Thay Cuong Lu says:
"You let go of your conditioned mind, and give room to your raw, unconditioned mind" You are open and receptive to become aware without discrimination (separation) or judgement. You are empty of separation.
As soon as you notice were you create separation, you also notice connectedness.

In het book "When things fall apart", Pema Chodron describes beautifully how much it hurts when you try to up-hold something. And also that it takes a lot of courage to let go.

The freedom that manifests, when separation dissolves and connectedness becomes visible, is healing and nourishing.

"How am I present in this world and how is the world present in me." is the question that we have investigated the past weeks.
With mildness and compassion, we can stop and look deeply to our thoughts and emotions; To our relationships and environment. With insight we can take care of pain and give room to connectedness. With insight we can take care with gratitude for what is precious and vulnerable.

Life is a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans

When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.
 

Or our earlier BLOG-post:
https://ehv-uni-sangha.blogspot.com/2018/09/diep-luisteren-vanuit-de-leegte-deep.html

Dans van bladeren en wind. ++ Dance of leaves and wind.

Dans van bladeren en wind.

Dance of leaves and wind. 

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 8 september, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,


Deze week zat ik op mijn meditatie bankje en er speelde zich een hele film af in mijn geest. Of liever een toneelstuk, waarin de spelers de vrijheid namen om bepaalde scenes steeds overnieuw te doen.
Met een lichte verbazing brak mijn concentratie: " Waar ben ik?", met een glimlach herhaalde ik: waar ben ik beland? mijn aandacht was volledig afgedwaald.
Een oefening die Thay Cuong Lu ons ooit gaf hielp; Ik zei hardop "Hans waar ben je?"
Ik voelde weer het bankje onder mij en hoe mijn knieen de grond raakten.  Mijn rechter hand kneep in mijn been en mijn linker hand was een vuist. Ik zat een beetje voorover en mijn nek was gespannen.

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
is de vraag die we de afgelopen weken hebben onderzocht.

Er was spanning in mij en onrust.
De wereld was nadrukkelijk aanwezig.

Mijn adem en mijn glimlach ontspande mijn handen en door rechtop te zitten ontspande mijn nek.
Ik was terug in de stilte. Echter iedere zintuigprikkel, iedere kleine beweging doorbrak de stilte.
Mijn adem werd rustiger en minder diep.
Ik volgde de rustige golvende beweging van mijn borst en de beweging werd steeds kleiner, tot er een minimum van beweging over was.
Het beeld van een heldere nazomerdag verscheen, Een lange zware tak van een boom bewoog loom met de wind, alle bladeren dansten ieder hun eigen dans.
De tijd viel weg.
Vol verwondering liet ik de dans tot me doordringen, de wind beweegt het blad, het blad beweegt de wind. Blad en wind als een geheel.

Thich Nhat Hanh zei eens: "Als een boom iets anders willen zijn dan een boom, dan raken we in moeilijkheden"

Het leven is een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.

Dance of leaves and wind. Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.   Dear Sangha, Earlier this week, I sat on my meditation bench and a complex film played in my mind. Or rather a theatrical play, where all the actors took the liberty to play certain scenes over and over again. With a slight surprise my concentration broke: "Where am I?" and with a small smile I repeated: Where have I drifted to? My awareness was completely gone astray. A practice that Thay Cuong Lu offered us once helped: I said out loud:  " Hans where are you?" Instantly I could feel the bench again beneath e and how my knees touched the ground. My right hand pinched my leg and my left hand was a fist. I was leaning a bit foreward and my neck was tensed-up. "How am I present in this world and how is the world present in me." is the question that we have investigated the past weeks. There was tension in me and unrest. The world was unavoidably present. My breath and my smile relax my hands an by sitting straight, my neck could relax. I was back in the silence. However every sensory trigger, every small movement broke that silence. My breath slowed down and became less deep. I followed the slowly waving movement of my chest and that movement became gradually smaller. The image of a bright afternoon in late summer appeared, a long heavy branch moved slowly with the wind, all leaves danced their own dance. Time disappeared. Full of wonder I let the dance sink in, the wind moves the leaf and the leaf moves the wind. Leaf and wind as a whole. Thich Nhat Hanh said once: " When a tree wants to be something else than a tree, we will be in trouble" Life is a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion. Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness. Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there. This Monday evening  we will meditate and share together. I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion. Warm regards Hans When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising. Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda Which says: This is because that is, this is not because that is not.

No after no before ++ geen ervoor geen erna

 

Geen ervoor, geen erna.
No after, no before. 


Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 1 september, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,


Thich Nhat Hanh schrijft in het boek "How to focus" een parabel over hoe koekjes het ervaren als ze vanuit deeg enkele koekjes worden.

Het stelt ons de vraag ben ik een individu, een afgescheiden eenling, of ben ik onderdeel van 'mensheid', of misschien onderdeel van de cosmos.

Deze reflectie kleurt ook hoe we de ander zien.

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Het huidig moment staat niet op zich, het verleden is niet weg en de toekomst ligt besloten in onze aanwezigheid. Als je die drie in je denken uit elkaar trekt en van elkaar scheidt doe je iets onmogelijks.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, in ruimte en tijd, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.
We zijn ieder moment nieuw en anders, die persoon in de foto bestaat niet meer, en tegelijk weldegelijk. Jij en die persoon zijn niet dezelfde maar ook geen twee verschillende. Het is onze mind die de scheiding maakt. Als we naar onszelf kijken en naar als we naar de ander kijken.

Een andere parabel is "golf" en "water" het is geen twijfel of de golf water is. Als de golf verschijnt is het water, als de golf aanwezig is is het water, als de golf afneemt en als de golf niet zichtbaar is.
Er is geen ervoor of erna, het is water, daar heeft tijd niets mee te maken.

De vraag die deze parabel aan je stelt. Hoe zie je jou leven, jouw aanwezigheid. Als deze je in deze vorm verschijnt, je aanwezigheid in je huidige vorm, als die vorm afneemt of als die vorm niet meer zichtbaar is.
Er is geen ervoor of erna, jij bent jij, je bent uniek en zonder begin of eind.

Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Het boek door Thich Nhat Hanh is: How to focus.
Origineel in ENG: How to focus

No after, no before.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

Thich Nhat Hanh writes in his book "How to focus" a simile of the transformation of cookies from dough to a cookie.
A copy from the book is above.

It poses us the question: am I an individual, a separate unit, or am I part of 'humanity', or maybe part of the cosmos.

How am I present in this world and how is the world present in me.
The present moment does not exist on its own, the past is not gone and the future is embedded in our presence. When you try to separate or isolate those three, you are doing something impossible.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries (in time and space) are an illusion, there is nothing too cling to and there is nothing to cling with.
We are new and different in every moment. The person in the photo no longer exist, and when you look deeply, that person in the photo is still there. You and that person are not one and the same, but also not two different persons. It is our mind that makes the separation. When we look at ourselves and when we look at others.

Another simile is 'Wave' and 'water', there is no doubt that the wave is water, when it arises, when it is present, when it is diminishing and when it is no longer visible.
There is no before or no after, it is water, time has nothing to do with it.

The question to us by the simile is: How do you see your life, your presence. When you are becoming this form, when you are in this form, when this form is diminishing, or when this form is no longer visible.
There is no before, or no after, you are you, you are unique with no beginning or end.

Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans

When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.

A wonderful book by Thch Nhat Hanh is: How to focus

Geen een, geen twee. ++ Not one, not two.

 

Geen een, geen twee.
Not one, not two. 

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 25 augustus, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,

Soms blader ik in het fotoalbum dat mijn moeder bijgehouden heeft vanaf mijn geboorte. Het ontroert me om haar handschrift te zien en die kleine zwartwit afdrukjes; Getuigen, relekwieen van bijzondere momenten.

Tijdens de meditatie vorige week dacht ik aan mijn eerste verblijf in Plumvillage. Thay Cuong Lu vroeg tijdens een van de lezingen aan ons om naar een foto uit onze jeugd te kijken, met de vraag: "Wie is de persoon op de foto? Is dat een ander of is dat dezelfde persoon die de foto bekijkt?"

Een vervolg vraag kan zijn: Waar is die persoon nu?

Het is een puzzle die we in ons leven vaak tegen komen. De aanwezigheid in onze mind is onmiskenbaar. Als herinnering, maar ook als overgeleverde ervaring, inzichten, voorkeuren en aversies. Soms is die op de voorgrond, soms op de achtergrond. Als we stil worden en de hectiek van de dag met rust laten, kunnen we observeren, luisteren, verbinden; Hoe is het aanwezig.

Het leven dat ik nu heb, heb ik gekregen van dat kind in die foto, mijn huidige ik is de erfgenaam van de ervaringen en beslissingen van toen. Er zijn beslissingen van mijn jongere zelf waar ik erg dankbaar voor ben. Er zijn ook beslissingen die nare gevolgen hadden, maar als ik goed kijk, heeft die jongere zelf naar beste inzicht en bedoelingen gehandeld. Vaak in moeilijke omstandigheden en met beperkte of foute informatie. 
Ik nodig je uit om je te verbinden met je jongere zelf en een brief te schrijven. Om te bedanken voor alle zorg en goede intenties. Ook om te vergeven, voor alles wat anders heeft uitgepakt.

Alles wat verschijnt hangt af van aanleidingen en condities. Het huidige moment is gemaakt van alle aanleidingen en condities van het verleden. Onze voorouders, de vorming van de aarde, de seizoenen, planten en dieren. Ook de toekomst is gemaakt van aanleidingen en condities, de toekomst bestaat nog niet en zal gevormd worden door onze gedachten, handelingen en alle (externe) omstandigheden. De toekomst zal nog ontstaan.

Zo kun je ook een liefdesbrief schrijven aan je toekomstige zelf: "Ik zal goed voor je zorgen"

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Het huidig moment staat niet op zich, het verleden is niet weg en de toekomst ligt besloten in onze aanwezigheid. Als je die drie in je denken uit elkaar trekt en van elkaar scheidt doe je iets onmogelijks.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, in ruimte en tijd, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.
We zijn ieder moment nieuw en anders, die persoon in de foto bestaat niet meer, en tegelijk weldegelijk. Jij en die persoon zijn niet dezelfde maar ook geen twee verschillende. Het is onze mind die de scheiding maakt. Als we naar onszelf kijken en naar als we naar de ander kijken.

Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van afscheiden opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Een prachtig en helend boek door Thich Nhat Hanh is: Verzoening. (in NL vertaling)
Origineel in ENG: Reconciliation, Healing the innerchild

Not one, not two.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

Sometimes I pick up the photo album that my mother made when I was born. She lovingly put in photographs from the period that I was young. It moves me to see her handwriting and the small black and white prints. Memories, relics of precious moments.

During the meditation last week, a memory came of the first time I visited Plumvillage. Thay Cuong Lu was teaching and asked us to look at a photo from our childhood. And asked us: "Who is the person in that photograph? Is that someone else or is it the same person looking at it now?"

A follow-on question could be: Where is that person now?

It is a puzzle that confronts us regularly during our life. The presence in our mind is undeniable. As a memory, but also as a transmitted experience, insight, preferences and aversions. Sometimes in the foreground sometimes in the background.
When we become silent and leave the hectic of the day alone, we can observe, listen, connect; How is it present.

The life that I have now is given by the child in the photograph, my present self is the heir of the experiences and decisions from the past. There are decisions by my younger self, for which I and deeply grateful. Also there are decisions that had painful consequences, but when I look carefully, the younger self has always acted from the insight of the moment and with good intentions. Often under difficult circumstances and with limited or wrong information.
You are invited to connect and write a letter to your younger self. To express gratitude for all the care and effort. And also to forgive for everything that turned out differently.

Everything that manifests depends on causes and conditions. The present moment is made out of all causes and conditions of the past. Our ancestors, the formation of the earth, the seasons, the plants and animals. Also the future is made of causes and conditions, the future does not exist at all. It will be formed by our thoughts, our actions and all other (external) circumstances. The future will be formed. 

You can also write a letter to your future self: "I will take good care of you"

How am I present in this world and how is the world present in me.
The present moment does not exist on its own, the past is not gone and the future is embedded in our presence. When you try to separate or isolate those three, you are doing something impossible.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries (in time and space) are an illusion, there is nothing too cling to and there is nothing to cling with.
We are new and different in every moment. The person in the photo no longer exist, and when you look deeply, that person in the photo is still there. You and that person are not one and the same, but also not two different persons. It is our mind that makes the separation. When we look at ourselves and when we look at others.

Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping separation, opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend, full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans

When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.

A wonderful and healing book by Thch Nhat Hanh is: Reconciliation, Healing the inner child

Alles heeft ons hier gebracht ++ Everything brought us here.

Alles heeft ons hier gebracht

Everything brought us here.  

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 18 augustus, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,

Gisterenavond vond ik een foto van een dierbare vriendin die lang geleden is overleden. Bijna 20 jaar terug.
Een warme herinnering kwam op:
Het was een gewone namiddag in haar appartement. De zon stond laag en ze had thee gezet. Het licht viel op haar piano en ik vroeg achteloos: "Speel je nog wel eens?" Zonder iets te zeggen ging ze zitten en toverde een dromerige, melodieuse reeks van accoorden. Het unieke van het moment was direct voelbaar. Ik had haar nog nooit horen spelen. Toen ze stopte en de klep dicht deed, vroeg ik wat ze gespeeld had. "O, niks, gewoon improvisatie"

In die improvisatie kwamen veel dingen samen, haar jaren en uren lange oefening. De klank en stemming van deze piano, het licht de acoustiek van de ruimte. De relaxte lazy sfeer van die middag en haar overgave aan het moment. Ik heb haar niet gevraagd waar ze aan dacht toen ze speelde, waarschijnlijk aan niets konkreets.

Alles wat verschijnt hangt af van aanleiding en condities. Het huidige moment is gemaakt van alle aanleidingen en condities van het verleden. Onze voorouders, de vorming van de aarde, de seizoenen, planten en dieren. Ook de toekomst is gemaakt van aanleidingen en condities.
Deze zomer wees Cuong Lu ons op een spraakverwarring. Als we zeggen dat de toekomst komt, (of er nog niet is) dan is dat niet als een persoon die op bezoek komt. Die persoon bestaat al, is onderweg, maar is nog niet bij onze voordeur.
De toekomst is anders dan dat, de toekomst bestaat nog niet en zal gevormd worden door onze gedachten, handelingen en alle (externe) omstandigheden. De toekomst zal nog ontstaan.

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Het huidig moment staat niet op zich, het verleden is niet weg en de toekomst ligt besloten in onze aanwezigheid. Als je die drie in je denken uit elkaar trekt en van elkaar scheidt doe je iets onmogelijks.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, in ruimte en tijd, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.
We zijn ieder moment nieuw en anders, die twee mensen in dat appartement 20 jaar geleden bestaan allebei niet meer.

Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van vasthouden, van innerlijke strijd opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.
Thuiskomen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Als je meer wilt lezen is de Engelse zoekterm: Conditioned co-arising.
Of in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Daarin staat: Dit is omdat dat is, dit is niet omdat dat niet is.

Een prachtige poetische tekst is in het boek van Thich Nhat Hanh: "Inside the now, meditations on time"

Everything brought us here.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,
yesterday evening I found a photo of a dear friend who died long time ago. Almost 20 years.
A warm memory entered my mind:
It was a normal late afternoon in the apartment. The sun was low and she had made tea. The light fell on het piano and I asked in an impulse: " Do you get to play lately?" Without words, she sat down and filled the room with a dreamy, melodic flow of chords. The uniqueness of that moment could be sensed immediately. I never heard her play before. When she stopped and closed the lid, I asked her what she just played. "Oh, nothing, just improvisation"

In that improvisation many things came together, the years and hours of practice. The sound and the tuning of the piano, the acoustics of the room, the relaxed and lazy atmosphere of that afternoon. And her surrender to the moment. I never asked her what was in her mind when she played, but most probably nothing specific.

Everything that manifests depends on causes and conditions. The present moment is made out of all causes and conditions of the past. Our ancestors, the formation of the earth, the seasons, the plants and animals. Also the future is made of causes and conditions.
This summer Cuong Lu made us aware of a misconception caused by our language. When we say that the future is coming, it is not like a person that will come to visit us. The person already exists, but has not yet reached our front door.
The future is completely different, the future does not exist at all. It will be formed by our thoughts, our actions and all other (external) circumstances. The future will be formed. 

How am I present in this world and how is the world present in me.
The present moment does not exist on its own, the past is not gone and the future is embedded in our presence. When you try to separate or isolate those three, you are doing something impossible.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries (in time and space) are an illusion, there is nothing too cling to and there is nothing to cling with.
We are new and different in every moment. Those two persons in that apartment 20 years ago do no longer exist.

Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping of clinging, of inner struggle opens your heart and gives space for connectedness.
Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend , full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans

When you want to read more on this, the search term is: Conditioned co-arising.
Or in Sanskrit: Pratītyasamutpāda
Which says: This is because that is, this is not because that is not.

A beautiful poetic text is in the book by  Thich Nhat Hanh: "Inside the now, meditations on time"

Niets om vast te houden ++ Nothing to cling to.

 Niets om vast te houden

Nothing to cling to. 

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 11 augustus, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
Vorige week lazen we in de Satipatthana-sutra het advies hoe te oefenen, met open oordeelloze aandacht en inzicht:
[ ..] vrij van hunkering en ongenoegen ten aanzien van de wereld.

Hunkering en afwijzing worden sterk gevoed door een afscheiding, tussen nu en straks, daar en hier, wij en zij. Het is gebaseerd op grenzen die we ons zelf stellen, beelden die we creeren.

Wat is de wereld? We hebben wensplaatjes en vergelijken die met onze  interpretatie van de realiteit, zoals we die waarnemen met onze zintuigen.

In Boeddhistische stromingen wordt veel aandacht gegeven aan het bewaken van onze "zintuig-deuren". Het helder waarnemen van de stroom die ons bewustzijn binnenkomt. 

De schrijver en filosoof Eva Meijer schreef (in 2023) in haar column in de nrc:
Door de poreuse mens stroomt de wereld
In influx & efflux schrijft filosoof Jane Bennett over [...] menselijk actorschap in een wereld waarin niet-mensen ook kracht uitoefenen. Mensen zijn poreus, schrijft ze, de wereld stroomt in en uit ons. Ontmoetingen met anderen veranderen hoe en wie we zijn, en vice versa. Bennett neemt de gedichten van Walt Whitman als beginpunt voor een zelf dat geen prioriteit wil worden maar juist heterogener. Zoals in het gedicht ‘Song of Myself’, waarin de ik een ‘zeezelf’ is dat ademt in golven en golf voor golf van vorm verandert. Er is nog steeds een zelf, dat de gebeurtenissen verbindt, maar er niet los van is.

Het in-en-uitwaaierende zelf doet recht aan het deel-van-het-geheel zijn dat ons kenmerkt en onze beweeglijkheid. Maar mensen zijn ook overaanwezig en dat vraagt om een beweging naar afwezigheid. In de westerse filosofie ligt de nadruk over het algemeen op het zijn, spreken, weten, maar in het taoïsme wordt de nadruk gevestigd op het niet-zijn, niet-spreken, niet-weten, en de verhouding tussen wat er is en niet is. Net als bij Bennett is daarin het lichaam belangrijk. Leren wat te doen door niet te doen is ook een praktijk, je oefent door te mediteren. Handelen door niet te handelen in overeenstemming met wat er is, is een goede oefening voor onze soort.

De grenzen ( afscheidingen) maken we zelf, inclusief de definitie van wat tot mijn "IK" hoort en wat niet. Het ademen van de wereld is verplaatsen en hergebruiken.
Als we accepteren dat de mens poreus en tijdelijk is, dat grenzen een fictie zijn, is er niets om vast te houden en niets om mee vast te houden.

Het leven is daarmee een wondelijk geschenk. Een kostbaar uniek geschenk. Jij en ik zijn een uniek wonder. Waarbij we de mogenlijkheid hebben om zonder afscheiding te leven, met dankbaarheid en compassie.

Stoppen van innerlijke strijd opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.

Thuis komen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

Nothing to cling to.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

How am I present in this world and how is the world present in me.
The past weeks we have meditated and share on how to deal with our surrounding and with our emotions and thoughts.

We read in the Satipatthana-sutra about how to practice, with open non-judgemental awareness and insight:
[ .. ] detached from craving and discontent.

Craving and rejection are strongly fueled by separation: Now and Later, There and Here, Us and Them. It is based on the borders that we create for ourselves, the images that we create.

What is the world? In Buddhist schools there is much attention to guarding our "Sense-doors". The clear and unbiased registration of what comes into our consciousness.

In her column in nrc-newspaper, the Writer-Philosopher Eva Meijer wrote in 2023:
The world flows through the porous humans. (in Dutch)
She refers to Philosopher Jane Bennet who wrote the book "Influx & Efflux".
Humans are Porous, the world flows in and out. Every encounter with the world changes us and changes the world. The separated self dissolves into a "Sea-self" that is constantly moving, flowing, breathing and changing.

Boundaries are created by us, including the definition of what belongs to the "Self" and what does not. The breathing of the world is re-locating and re-use.
When we accept that a human is porous and temporary, that boundaries are an illusion, there is nothing too cling to, and nothing to cling with.

Life becomes with that a wondrous gift. A precious and unique present. You and I are a unique wonder. We have the opportunity to live without separation, with gratitude and compassion.

Stopping of inner struggle opens your heart and gives space for connectedness.

Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.
I wish us a wonderful weekend , full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans

Detached from craving and discontent ++ Vrij van hunkering en ongenoegen.

Detached from craving and discontent,

Vrij van hunkering en ongenoegen.  

Meditatie en uitwisseling in "de Schatkamer"
Maandag 4 augustus, 2025   (English below)

 
Dierbare Sangha,

Hoe ben ik aanwezig in de wereld en hoe is de wereld aanwezig in mij.
De afgelopen weken hebben we gemediteerd en gedeeld over hoe om te gaan met onze omgeving en met onze emoties en gedachten.

In de satipatthana-sutra is er een advies hoe te oefenen, met open oordeelloze aandacht en inzicht:
[ ..] vrij van hunkering en ongenoegen ten aanzien van de wereld.

Deze zinsnede lijkt in eerste instantie verwarrend, voor je het weet is er een innerlijk gevecht en oordeel om verlangen en ongenoegen uit te bannen.
Begeleiding en uitleg van een leraar hielp mij om te zien dat het gaat om vrij te zij, niet gebonden of gevangen. Om de realiteit te zien en met inzicht en compassie de realiteit aan te gaan.
Het Engelse woord "detached" maakt ook veel duidelijk, je zou het kunnen vertalen als "losgemaakt, of onthecht". Daarmee heoft de hunkering of het ongenoegen niet weg, maar we zitten er niet aan vast.

De Satipathana leert ons ook om helder de realiteit waar te nemen en te onderzoeken wat en hoe de realiteit in ons aanwezig is. In ons lichaam, ons gevoel, hoe onze geest (mind) er mee omgaat, en waar onze geest zich op richt.

Stoppen van innerlijke strijd opent je hart en geeft ruimte voor verbinding.

Thuis komen bij de stilte die in je is, bij de verbinding die er altijd is. 

Maandagavond zullen we mediteren en delen .
Ik wens ons een mooi weekend, vol verbinding en compassie.

Warme groeten
Hans

De indeling van de avond is:
19:15: voorbereiden van de ruimte
19.30: aankomen, thee en ontmoeting
20h00  Inleiding thema, geleide meditatie, loopmeditatie,
stille meditatie. 
ca 21h00.  dharma-sharing
ca 21h30  afsluiting en opruimen
Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil

Detached from craving and discontent.

Meditation and sharing in "de Schatkamer" this Monday evening.
 

Dear Sangha,

How am I present in this world and how is the world present in me.
The past weeks we have meditated and share on how to deal with our surrounding and with our emotions and thoughts.

The Satipatthana-sutra gives advice on how to practice, with open non-judgemental awareness and insight:
[ .. ] detached from craving and discontent.
I experience this instruction as liberating, the discontent and craving do not have to go away. No fighting or inner struggle to suppress or remove them.
The invitation is to be free of them, "not-caught" by them. 

The Satipatthana teaches also to have a clear awareness of reality. To see reality as it is, and how reality is present in us. In our body, our feelings, how our mind handles it, and on what our mind is directed.

Stopping of inner struggle opens your heart and gives space for connectedness.

Coming home to the silence that is already in you, to the connectedness that is already there.

This Monday evening  we will meditate and share together.

I wish us a wonderful weekend , full of connectedness and compassion.

Warm regards
Hans