Stil zitten - Sitting still Sangha invitation Monday May 2nd 2022

 

    Stil zitten, sitting still.

Kikkerloosheid De eerste stap van de beoefening Is het verwezenlijken van kikkerloosheid.   Als een kikker neergezet wordt In het centrum van een bord Zal ze na een paar seconden Van het bord weg springen.   Als je de kikker dan weer terugzet In het centrum van het bord Zal ze opnieuw wegspringen.   Jullie hebben zoveel plannen. Er is altijd iets wat je wilt worden. Daarom wil je altijd een sprong maken, Een sprong voorwaarts.   Het is heel moeilijk Om de kikker stil te houden In het centrum van het bord. Jij en ik hebben allebei Boeddha natuur in ons. Dat is bemoedigend. Maar jij en ik hebben ook Kikker-natuur in ons.   Juist daarom is de naam van de eerste vaardigheid Van de beoefening Kikkerloosheid.   (Thich Nhat Hanh, gedicht uit: Call me by your true names, blz 180. vertaling Joost Vriens)   Beste vrienden,   De naam van Thay’s hut in Plum Village is ’hut van het stil zitten’. Voor mij is die naam een mantra. 'Stop, sta stil en ben aanwezig' is het fundament voor inzicht, begrijpen.   Een terugkerend nieuwsbericht deze week was de overbelasting van Schiphol met vakantiegangers, die met het vliegtuig weg van hier wilden naar een mooie vakantiebestemming. Ik was verrast in mezelf een groeiende irritatie en oordeel gewaar te worden. Van aandacht sprong ik weg naar oordelen. Ik zag vluchten, vermijden, weg van het hier en nu in plaats van hun in twee jaar gegroeide behoefte aan even er tussen uit.   Op de ochtend na Koningsdag fietste ik door het centrum van de stad. Gisteren was een van de pleinen goed gevuld geweest met vrolijke, drinkende en etende mensen. Datzelfde plein was nu gevuld met een berg afval dat nog niet opgeruimd was. Opnieuw sprong mijn mind van aanwezig zijn met wat is naar een stroom kritische gedachten. De kern daarvan was een krachtige overtuiging dat dit een pijnlijke metafoor is: we proberen op zo’n dag moeilijke dingen in ons leven weg te spoelen als een soort van ‘even niet willen weten’ maar de volgende dag is het er nog steeds, in de vorm van afval.   Ik voel me ouderwets en traag, heel traag. Op weg naar het station fietsen steeds meer mensen me met grote snelheid voorbij. Ik heb geen e-bike, zij wel. Opnieuw sprongen mijn gedachten weg: in onze haastige maatschappij willen we nog sneller. Wat doen we met de gewonnen minuten? Is dit een nieuwe vorm van wegrennen, wegvluchten?   Gisterenavond tijdens mijn meditatie kwam er ineens het inzicht dat deze drie oordelen over anderen vast iets spiegelen in mezelf. De uitweg vind je als je naar binnen keert. Het is relatief gemakkelijk om tekortkomingen van andere mensen op te merken en te verklaren. Het is minder gemakkelijk om je eigen gewoonten en tekortkomingen op te merken en te verklaren. Waar ren ik voor weg? In welke vorm?  Deze 3 voorbeelden tonen me in ieder geval dat ik wegspring van mijn centrum, zoals de kikker.   Het gedicht van Thay aan het begin van deze uitnodiging helpt me om met compassie om te gaan met deze confronterende inzichten. Het is belangrijk om mezelf steeds te herinneren aan de Boeddha-natuur in mij, maar het is ook belangrijk om me bewust te zijn van mijn niet-Boeddha-natuur en gewoonten in mij. Dat ik vaker dan mijn lief is, vaker dan ik in de gaten heb, wegspring van het hier en nu. Dat ik toevlucht zoek in materiele dingen, in oordelen, in het sluiten van mijn ogen voor een prikkelend inzicht. Het interzijn van de kikker-natuur en de Boeddha-natuur.   Door dit proces groeide mijn begrip van de uitspraak: 'het ‘tegenovergestelde’ van mindfulness is vergeetachtigheid(onwetendheid).' Met aandacht aanwezig zijn bij een sterke gewoonte is de eerste stap(of sprong?) naar het begin van verandering.   Ik stel me graag voor dat het gedicht ‘kikkerloosheid’ is geschreven in die hut van stilte van Thay. Ik nodig je uit om het beoefenen van dit ‘we zijn ook een kikker’-inzicht samen, in stilte en met aandacht te beoefenen en te delen.   Ik wens jullie een ontspannen weekend. Joost Vriens

Je bent welkom  live en online De indeling van de avond is: 19:15: voorbereiden van de ruimte 19.30: aankomen, thee en ontmoeting 20h00   Introductie van het thema Geleide meditatie, stille meditatie,  ca 21h00.  dharma-sharing ca 21h30  afsluiting en opruimen Samen thee drinken en persoonlijk contact voor wie wil Wanneer we mediteren hebben we een gelegenheid om te oefenen, om te ervaren dat we meer zijn dan ons denken en voelen. Als we mediteren creëren we een veilige, open ruimte waarin je geest kan ontspannen en kan waarnemen. Je hebt alles in je om helder te kunnen zien, horen en denken. Je bent groter, wijzer en stabieler dan je denkt.  Sitting still Froglessness   The first fruition of the practice  Is the attainment of froglessness   When a frog is put On the center of a plate She will jump out of the plate After just a few seconds.   If you put the frog back again On the center of the plate, She will again jump out.   You have so many plans. There is something you want to become. Therefore you always want to make a leap, A leap forward.   It is difficult To keep the frog still On the center of the plate. You and I Both have Buddha Nature in us. This is encouraging, But you and I Both have Frog Nature in us.   That is why The first attainment Of the practice— Froglessness is its name.    (Thich Nhat Hanh, poem in: 'Call me by my true names', p. 180) Dear Friends, The name of Thay’s hut in Plum Village is ‘sitting still hut’. To me, that is a mantra. Stop, be still and present is the fundament for understanding.   One of the news items last week was the overcrowdedness of the Airport Schiphol. A lot of people wanted to take a plane and fly away. To my surprise, this watered a strong feeling of irritation and judgement. My mind jumped to judging. I didn’t see their need for a break, I saw escaping, fleeing, away from the here and now. A sort of running away.   I biked to the city in the morning after Kingsday. On Kingsday, one of the public squares was full of happy and drinking people. Now, the same square was full of trash, not yet cleaned. Once again, my mind jumped from a mindfull being present with what is to criticism. I was convinced this is a painful metaphor: trying to flush down difficult things in our lives as a sort of forgetfulness but the suffering is still there.   Every morning, more and more people pass me with great speed while biking to the station. I am old fashioned with my non e-bike. And slow. Again, from observing I jumped away to a strong perception:  apparently, we need more speed. What do we do with the gained time? Is this another form of running away?   Yesterday evening, during meditation, I realized that these three irritations mirror something in myself. The way out is in. It is easy to notice and understand shortcomings in other people, less easy to notice and understand my own. Where do I run away from? To what am I running? These three examples are a form of jumping away.   The poem by Thay(see above) helps me to deal with this confrontations, insight. It is important to remember Bhudda nature in me, it is also important to be aware of my non-Bhudda nature. To jump away from the here and now. To take refuge in material things, in judgements, in closing my eyes for an insight. The interbeing of Bhudda-nature and ‘frognature’.   This process gave me a better understanding of the teaching: the ‘opposite’ from mindfulness is forgetfulness. To be present with a strong habit is the first step for a small change.   I imagine that this poem is written in his 'Sitting Still' hut. I invite you to practice this awareness with us, during our Sangha-evening or in your own time and place. Warm greetings, I wish you a relaxed and easy weekend Joost Vriens.